Κρατικές επιχορηγήσεις: μελέτη περίπτωσης στον κλάδο των τροφίμων

Abstract

Οι κρατικές επιχορηγήσεις αποτελούν μία μορφή χρηματοδότησης που επιλέγεται σε μεγάλο βαθμό από τις επιχειρήσεις τουλάχιστον όσον αφορά την εγχώρια οικονομία. Γενικά μία κρατική επιχορήγηση είναι μία άμεση οικονομική ενίσχυση που παρέχεται συνήθως από την κυβέρνηση για τη χρηματοδότηση ενός συγκεκριμένου έργου ή επενδυτικού σχεδίου. Υπάρχουν συνήθως κάποια κριτήρια επιλεξιμότητας και προϋποθέσεις σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο μπορούν να χρησιμοποιηθούν τα κεφάλαια αυτά όπως και απαιτήσεις σχετικά με τη συμμόρφωση και την τήρηση των προβλεπόμενων όρων. Στην παρούσα εργασία γίνεται μία προσπάθεια προσέγγισης του εννοιολογικού πλαισίου των κρατικών επιχορηγήσεων μέσω της υπάρχουσας βιβλιογραφίας και των πλεονεκτημάτων καθώς και τον μειονεκτημάτων που τις συνοδεύουν. Αναλύεται ο Νέος Αναπτυξιακός Νόμος 4399/2016 και τα καθεστώτα ενισχύσεων που περιλαμβάνει. Ακόμη, γίνεται μία εκτενής παρουσίαση του τρόπου αναγνώρισης, παρουσίασης και γνωστοποίησης των επιχορηγήσεων από πλευράς των επιχειρήσεων σύμφωνα με τα λογιστικά πρότυπα και ειδικότερα σύμφωνα με το ΔΛΠ 20. Τέλος, εξετάζεται μέσω μελέτης περίπτωσης πώς παρουσιάζονται οι επιχορηγήσεις από τέσσερις εταιρείες του κλάδου τροφίμων και γίνεται μία προσπάθεια να εξεταστεί ο βαθμός επίδρασης των επιχορηγήσεων στην κερδοφορία των εταιρειών αυτών. Ακόμη εξετάζονται κάποια ποιοτικά χαρακτηριστικά των επιχορηγήσεων για τις εισηγμένες εταιρείες στο Χ.Α.Α. που αποτελούν τον Κλάδο Τροφίμων.