Οι προϋποθέσεις για την επιτυχή υιοθέτηση του ευρώ από τις χώρες της Ν.Α. Ευρώπης: η περίπτωση της Ρουμανίας.

Abstract

Η Ρουμανία κατάφερε να εκπληρώσει τα απαιτούμενα κριτήρια που προβλέπονται στην Συνθήκη της Κοπεγχάγης και να γίνει μέλος της Ε.Ε. την 1 Ιανουαρίου του 2007. Για να πετύχει την κάλυψη των κριτηρίων αυτών προέβει σε αρκετές αλλαγές στη δομή της εσωτερική λειτουργίας της προκειμένου να εναρμονιστεί με τον τρόπο λειτουργίας της Ε.Ε. Η μεγάλη πρόκληση ωστόσο για τη Ρουμανία ήταν και παραμένει η ένταξη της στη Ευρωζώνη και η υιοθέτηση του ενιαίου νομίσματος. Μέχρι και την τελευταία έκθεση που πραγματοποιήθηκε τον Ιούνιο του 2014 η Ρουμανία δεν πληρούσε τα απαιτούμενα κριτήρια, σύμφωνα με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, και επομένως δεν έχει ενταχθεί έως σήμερα στην Ευρωζώνη. Ωστόσο η Ρουμανία είχε δεσμευτεί να ενταχθεί το έτος 2015 και παρά το ότι η συνεχόμενη βελτίωση της έδειχνε ότι κάτι τέτοιο θα μπορούσε να επιτευχθεί, η χώρα αποφάσισε να αναβάλλει τα σχέδια της. Η αιτία της αναβολής σύμφωνα με τους εκπροσώπους της χώρας είναι ότι θέλει πρώτα να ισχυροποιήσει την οικονομία της και να βελτιώσει την ανταγωνιστικότητα της. Τα επιχειρήματα που προέβαλε ήταν ότι ενδεχόμενη είσοδος της στην Ευρωζώνη χωρίς τον κατάλληλο βαθμό ετοιμότητας θα μπορούσε να έχει καταστροφικά αποτελέσματα για την οικονομία της αλλά και για την οικονομία των υπολοίπων κρατών μελών του ευρώ. Ο στόχος που έθεσε η Ρουμανία για να πραγματοποιήσει την ένταξη της στην Ευρωζώνη είναι το 2019. Προκειμένου έως τότε να έχει βελτιώσει την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας της, η Ρουμανία κινείται προσανατολισμένη στην προσέλκυση επενδυτών και στην αξιοποίηση ευρωπαϊκών κονδυλίων. Οι επενδύσεις που επιδιώκει κινούνται στα πλαίσια της ανάπτυξης που θα οδηγήσει σε μεγαλύτερη σύγκλιση με τις υπόλοιπες χώρες της Ευρωζώνης. Για το λόγο αυτό οι επενδύσεις που πραγματοποιούνται αφορούν εκτός των άλλων τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και τα έργα υποδομής.