Please use this identifier to cite or link to this item:
http://dspace.lib.uom.gr/handle/2159/18690
Title: | Διεθνείς Οργανισμοί και Διαχείριση Νέων Μορφών Κρίσεων και Απειλών. |
Authors: | Τριανταφύλλου, Σωτήριος |
Keywords: | Διεθνείς Οργανισμοί Μορφές Κρίσεων Διαχείριση Κυβερνοπόλεμος Μορφές Απειλών |
Issue Date: | 2015 |
Publisher: | Πανεπιστήμιο Μακεδονίας |
Abstract: | Η διεθνής κοινότητα αποτελούμενη από κυρίαρχες συλλογικές οντότητες (κράτη), στην προσπάθεια της να εξισορροπήσει τις αντίρροπες τάσεις που κυριαρχούν στο άναρχο διεθνές περιβάλλον, δημιούργησε και συνεχίζει να οργανώνεται σε θεσμούς, οι οποίο έχουν ως κυρίαρχη επιδίωξη τους την λείανση των διαφορών μεταξύ των συνισταμένων (κρατών) του διεθνούς συστήματος και την εμπέδωση αισθήματος ασφαλείας και σταθερότητας στο διεθνές γίγνεσθαι. Οι εκάστοτε θεσμοί (διεθνείς οργανισμοί), αποβλέποντας στην επίτευξη ανάπτυξης, ασφάλειας, ειρήνης και σταθερότητας στη σύγχρονη διεθνής κοινωνική-πολιτειακή ετερότητα (διεθνές σύστημα) και τη διασφάλιση της πρόσβασης στους «κοινούς χώρους» (κυβερνοασφάλεια ασφάλεια διαστήματος, Ασφάλεια αέρος και θάλασσας, επιδιώκουν την ανάληψη ενεργειών ακόμα και με την μορφή επεμβάσεων ακόμα και εις βάρος της κρατικής κυριαρχίας των δρώντων του διεθνούς συστήματος εγκαθιδρύοντας μορφή δικαιικού συστήματος οργάνωσης της διεθνούς κοινωνίας, επί της βάσης της αμοιβαίας συνεργασία., καθώς η ισχύς μετακινείται κάτω και πέρα του κράτους έθνους. Η πρωτόγνωρη οικονομική και τεχνολογική αλληλεξάρτηση (ευκαιρίες αλλά και προκλήσεις), έχει δημιουργήσει ένα ιδιαίτερα ρευστό στρατηγικό περιβάλλον, μέσα στο οποίο έχουν ανακύψει νέες μορφές κρίσεων και απειλών, οι οποίες επιδιώκουν την αποσταθεροποίηση των κρατικών δρώντων του διεθνούς συστήματος, μέσω του μη ορθολογικού τους τρόπου δράσης. Οι κύριοι παράγοντες που διαμορφώνουν το πλέγμα των ασύμμετρων απειλών είναι η άνιση ανάπτυξη, οι ηγεμονικές συμπεριφορές, οι περιφερειακές διενέξεις, οι οικονομικές, πολιτικές και κοινωνικές διαφορές μεταξύ ανεπτυγμένων και μη ανεπτυγμένων χωρών, η οικονομική μετανάστευση και η λαθρομετανάστευση, η τρομοκρατία, το οργανωμένο έγκλημα, τα όπλα μαζικής καταστροφής, η ηλεκτρονική τρομοκρατία και τα εγκλήματα υψηλής τεχνολογίας και τέλος ο θρησκευτικός και εθνικιστικός φονταμενταλισμός. Από το σύνολο των σύγχρονων μορφών απειλών που σήμερα θέτουν υπό αναθεώρηση τα δεδομένα της άμυνας και γενικότερα της ασφάλειας σε παγκόσμιο επίπεδο και προβληματίζουν έντονα την διεθνή κοινότητα ως προς τον τρόπο αντιμετώπισης των καταστροφικών συνεπειών τους, η απειλή που αντιπροσωπεύει το φαινόμενο του κυβερνοπόλεμου στο σύγχρονο και δυναμικά εξελισσόμενο περιβάλλον, αποτελεί μια εκ των κύριών απειλών για την αποσταθεροποίηση των σύγχρονών κοινωνιών, καθώς στοχεύει στην προσβολή της κρίσιμης υποδομής της κάθε χώρας. Η υποδομή αυτή περιλαμβάνει μια σειρά από συστήματα και διαδικασίες που σε απόλυτη συνέργια και αλληλεξάρτηση παράγουν και διανέμουν μια συνεχή ροή αγαθών και υπηρεσιών απαραίτητα για την ομαλή λειτουργία της κοινωνία όπως : μεταφορές, ενέργεια (ηλεκτρισμός, υγρά καύσιμα, φυσικό αέριο), τηλεπικοινωνίες, ύδρευση, υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης, τραπεζικές και χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες, κυβερνητικές υπηρεσίες, υπηρεσίες εθνικής ασφαλείας και δημόσιας τάξης. Ο Κυβερνοπόλεμος διεθνώς έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις, καθώς οι κυβερνοεπιθέσεις αυξάνονται σε αριθμό και γιγαντώνονται από πλευράς πολυπλοκότητας, αντιπροσωπεύοντας έτσι μια βαθιά πρόκληση για τη σταθερότητα, την ευημερία και την ασφάλεια της κάθε χώρας. Για τη μόνιμη αντιμετώπιση της απειλής, απαιτείται η ενεργός σύμπραξη όλων των περιφερειακών παραγόντων με κοινό συμφέρον για ειρήνη, έχοντας ως προϋπόθεση το σεβασμό της κυριαρχίας, της ανεξαρτησίας και της εδαφικής ακεραιότητας των κρατών και το ότι η ειρηνική διευθέτηση των διαφορών δεν υπόκεινται σε διαπραγμάτευση. Οι κυρίαρχες κυβερνήσεις πρέπει να αναλαμβάνουν την ευθύνη των πράξεών τους και φέρουν κοινή ευθύνη για την προστασία των πληθυσμών τους. Είναι σκόπιμο να τηρούν οι χώρες τις θεμελιώδεις αρχές του Χάρτη του ΟΗΕ και τις αρχές και τις δεσμεύσεις του ΟΑΣΕ. Συνεπώς κάθε χώρα θα πρέπει να λαμβάνει προληπτικά μέτρα απέναντι στις κυβερνοεπιθέσεις, να συνεργάζονται όλοι οι αρμόδιοι φορείς τόσο σε Κρατικό, όσο και σε διεθνές επίπεδο (με την ανταλλαγή πληροφοριών-εμπειριών), ενώ καθίσταται ως απαραίτητη η θέσπιση νέων αντικειμενικών υποστάσεων εγκλημάτων, που να θέτουν όρια στην συμπεριφορά όσων χρησιμοποιούν το διαδίκτυο. Κατά την θέσπιση των διατάξεων αυτών πρέπει να ληφθεί υπόψη η ελεύθερη διακίνηση των ιδεών και οι λοιπές Συνταγματικές Αρχές, που ισχύουν στον κοινό ``Δικαιϊκό χώρο``. Απαραίτητη καθίσταται η εκπαίδευση όσων Αρχών (Εισαγγελικών, Δικαστικών, Αστυνομικών) σε θέματα διαδικτύου και ηλεκτρονικής εγκληματικότητας γενικότερα. |
Description: | Διπλωματική εργασία--Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, Θεσσαλονίκη, 2015 |
URI: | http://dspace.lib.uom.gr/handle/2159/18690 |
Appears in Collections: | ΔΠΜΣ Διεθνείς Σχέσεις και Ασφάλεια (M) |
Files in This Item:
File | Description | Size | Format | |
---|---|---|---|---|
TriantafyllouSotiriosMsc2015.pdf | 1.35 MB | Adobe PDF | View/Open |
Items in Psepheda are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.