Κούρσα εξοπλισμών σε περιβάλλον οικονομικής κρίσης: η ελληνοτουρκική περίπτωση

Abstract

Η κομβική θέση της Ελλάδος μεταξύ περιοχών υψηλής γεωπολιτικής και γεωστρατηγικής αξίας σε συνδυασμό με την πάγια αναθεωρητική πολιτική της Τουρκίας στο ευρύτερο περιβάλλον της ανατολικής Μεσογείου, έχει οδηγήσει την Χώρα μας στην διαμόρφωση ενός αποτρεπτικού και αμυντικού στρατηγικού δόγματος, προκειμένου να αποτρέψει ή/και να αντιμετωπίσει επιτυχώς πιθανή ένοπλη απόπειρα αμφισβήτησης της κυριαρχίας και των κυριαρχικών της δικαιωμάτων από μέρους της Γείτονος. Με το πέρας μίας μεγάλης περιόδου εξοπλιστικής απραξίας και συνακόλουθης υποβάθμισης της επιχειρησιακής ικανότητας και ετοιμότητας των Ενόπλων Δυνάμεων για λόγους ως επί το πλείστον οικονομικούς αλλά όχι μόνο, η προοπτική της ένταξης εντός της τρέχουσας δεκαετίας νέων σύγχρονων οπλικών συστημάτων προβλέπεται να εξισορροπήσει σε σημαντικό βαθμό την διαρκώς εντεινόμενη τουρκική απειλή. Μία πιθανή κούρσα εξοπλισμών μπορεί να έχει απρόβλεπτες συνέπειες για την ασφάλεια και τη σταθερότητα της περιοχής και μπορεί να επηρεάσει σημαντικά τα δημόσια οικονομικά και την ανάπτυξη της εφοδιαστικής αλυσίδας των ενόπλων δυνάμεων. Ταυτόχρονα, σε αντίθεση με την Τουρκία, η οποία διαθέτει επαρκή κεφάλαια για να ηγηθεί της κούρσας, η Ελλάδα έχει αδυναμίες στις δημοσιονομικές της δυνατότητες και στην εγχώρια αμυντική βιομηχανία και στην εφοδιαστική αλυσίδα της. Τα συσσωρευμένα προβλήματα και η κακοδιαχείριση έχουν αποδυναμώσει σημαντικά την ικανότητα της αμυντικής βιομηχανίας να στηρίξει την Εθνική Άμυνα της χώρας. Η παρούσα διατριβή διερευνά αν υπάρχει κούρσα εξοπλισμών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, πραγματοποιώντας ανάλυση των αμυντικών δαπανών Ελλάδας και Τουρκίας σε μια προσπάθεια να διερευνηθεί το είδος των σχέσεων που υπάρχουν μεταξύ των δύο χωρών. Παράλληλα, παρουσιάζεται η κατάσταση της βιομηχανίας των δύο χωρών προκειμένου να εξεταστεί η προοπτική της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας να στηρίξει τα εξοπλιστικά προγράμματα της χώρας.