Οι κυρώσεις του Οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών σχετικά με την υποχρεωτική απαγόρευση πώλησης όπλων. Ιστορική εξέλιξη και εξελίξεις κατά τον 21ο αιώνα.

Abstract

Οι ένοπλες συγκρούσεις συνεχίζουν να προκαλούν όλεθρο σε διεθνές επίπεδο, τόσο στις εμπόλεμες χώρες όσο και σε εκείνες που βρίσκονται σε ειρήνη. Προκειμένου να καταπολεμηθεί αυτό το φαινόμενο, στο πλαίσιο της πολυμερούς διπλωματίας, το Συμβούλιο Ασφαλείας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, έχει επιβάλλει υποχρεωτικές κυρώσεις απαγόρευσης πώλησης όπλων (εμπάργκο όπλων) σε αρκετές περιπτώσεις, τις τελευταίες δύο δεκαετίες. Αυτή η εργασία στοχεύει στην ιστορική καταγραφή των υποχρεωτικών εμπάργκο όπλων που έχουν επιβληθεί από το Συμβούλιο Ασφαλείας. Μέσα από την ιστορική καταγραφή, αναζητείται η παροχή εμπειρικών και συστηματικών ενδείξεων για τον τρόπο με τον οποίο εξελίχθηκαν μέσα στο χρονικό περιβάλλον. Η ανάλυση προσδιορίζει τρία διακριτικά χαρακτηριστικά εξέλιξης των υπόψη κυρώσεων. Πρώτον, η εξέλιξη επήλθε από την παρατήρηση της επίτευξης ή μη των επιθυμητών αποτελεσμάτων από την επιβολή των υποχρεωτικών κυρώσεων. Δεύτερον, η εξέλιξη έμπρακτα παρατηρήθηκε με δύο τρόπους: τη λεκτική εξέλιξη με τη στόχευση ατόμων και μη κρατικών φορέων, αλλά και περιοχών, που επέτρεψε τη χρήση κυρώσεων σε ένα ευρύτερο φάσμα. Και τη νομολογιακή εξέλιξη, η οποία αφορά σε φυσιολογική εξέλιξη νόμων προκειμένου να ανταποκριθούν στην εκάστοτε σύγχρονη εποχή και τις υφιστάμενες μεταβλητές της. Ο συγγραφέας καταλήγει στο συμπέρασμα ότι το Συμβούλιο Ασφαλείας πρέπει να αφιερώσει ιδιαίτερη προσοχή στον σχεδιασμό και υλοποίηση των κυρώσεων και απαιτούνται άμεσα προφανείς βελτιώσεις.