Το νέο Διεθνές Πρότυπο Χρηματοοικονομικής Αναφοράς 16 «Μισθώσεις» και οι επιπτώσεις στις επιχειρήσεις

Abstract

Σκοπός της παρούσας διπλωματικής αποτελεί η ανάλυση και κατανόηση της επίδρασης του νέου Διεθνούς Προτύπου Χρηματοοικονομικής Αναφοράς 16 «Μισθώσεις» στην αποδοτικότητα και ρευστότητα των επιχειρήσεων. Το νέο ΔΠΧΑ 16 αντικατέστησε το ΔΛΠ 17, επιφέροντας σημαντικές αλλαγές στη λογιστική αντιμετώπιση των χρηματοοικονομικών μισθώσεων. Η κυριότερη αλλαγή έγκειται στην αναγνώριση, από πλευράς μισθωτή, του δικαιώματος χρήσης του περιουσιακού στοιχείου στο ενεργητικό και η απόσβεση του δικαιώματος αυτού σύμφωνα με τα χρόνια μίσθωσης. Έτσι, με τον τρόπο αυτό, ο μισθωτής αναγνωρίζει το περιουσιακό στοιχείο στο ενεργητικό του ισολογισμού βελτιώνοντας αφενός την εικόνα των μη κυκλοφορούντων στοιχείων και αφετέρου επιβαρύνοντας τα αποτελέσματα της χρήσης με την αντίστοιχη απόσβεση. Η μίσθωση, ή αλλιώς leasing, αποτελεί μία καινοτόμα και σύγχρονη μορφή χρηματοδότησης που δίνει την ευελιξία στο μισθωτή να επενδύσει σε κτήρια ή μηχανολογικό εξοπλισμό, χωρίς να δεσμεύσει μεγάλο μέρος των διαθεσίμων. Με τον τρόπο αυτό, επιτυγχάνεται η σταδιακή εξόφληση της επένδυσης, με κόστος χαμηλότερο του δανεισμού, διατηρώντας τα χρηματικά διαθέσιμα για χρήση σε άλλους σκοπούς. Τέλος, μέσω των πρακτικών παραδειγμάτων εμφανίζεται η λογιστική αντιμετώπιση και ο χειρισμός από πλευράς μισθωτή και εκμισθωτή τόσο για την περίπτωση της χρηματοοικονομικής μίσθωσης όσο και για την αντίστοιχη πώληση και επαναμίσθωση.