Ενδοομιλικές Συναλλαγές

Abstract

Καθώς ο αριθμός των πολυεθνικών επιχειρήσεων αυξάνεται με ραγδαίο ρυθμό, ολοένα και περισσότερες συναλλαγές πραγματοποιούνται μεταξύ των εταιρειών που ανήκουν στον ίδιο όμιλο. Ο διεθνής χαρακτήρας αυτών των επιχειρήσεων , τους επιτρέπει να μεταφέρουν κέρδη σε φορολογικούς παραδείσους ή να αναζητούν συναλλαγές που θα τους επιτρέψουν να αποφύγουν, να αναβάλουν ή να πληρώσουν χαμηλότερους φόρους. Έτσι, η μετατόπιση εισοδημάτων μέσω των ενδοομιλικών συναλλαγών μπορεί να εξυπηρετεί φορολογικούς σκοπούς και ταυτόχρονα δημιουργεί πολλές ανησυχίες και προβλήματα για τα κράτη καθώς υπάρχει κίνδυνος να μειωθούν τα φορολογικά τους έσοδα. Για να αποφευχθούν τα φαινόμενα αυτά , διεθνείς και κρατικές ρυθμιστικές αρχές σε όλον τον κόσμο καταβάλλουν προσπάθεια ώστε να επιβάλλουν συγκεκριμένα πλαίσια στις ενδοομιλικές συναλλαγές. Αξιοσημείωτη είναι η προσπάθεια που έχει γίνει από τον ΟΟΣΑ όπου αναλύονται εκτενείς οδηγίες και πρακτικές ως προς τις ενδοομιλικές συναλλαγές και την ενδοομιλική τιμολόγηση. Στην παρούσα μελέτη επιχειρείται μια σύγχρονη και κριτική ανάλυση του ζητήματος των ενδοομιλικών συναλλαγών. Θα αξιοποιηθεί σε μεγάλο βαθμό η σύγχρονη έκδοση του ΟΟΣΑ (OECD) “Transfer Pricing Guidelines for Multinational Enterprises and Tax Administrations” του 2022 όπου θα παρουσιαστούν οι μέθοδοι τεκμηρίωσης των ενδοομιλικών συναλλαγών με συγκεκριμένα παραδείγματα για καλύτερη κατανόηση του θέματος και θα μελετηθεί η αρχή των ίσων αποστάσεων. Επιπλέον θα αναλυθεί το πλαίσιο τιμολόγησης των ενδοομιλικών χρηματοοικονομικών συναλλαγών και πιο συγκεκριμένα τα ενδοομιλικά δάνεια και ο μηχανισμός συγκέντρωσης ρευστότητας (cash pooling).