Περιβαλλοντική λογιστική, αειφορία και η οικολογική επιχειρηματικότητα, μια μελέτη του ελληνικού κλάδου ενέργειας.

Abstract

Οι εταιρείες ενέργειας πιέζονται ολοένα και περισσότερο να αντιμετωπίσουν ένα ευρύτερο σύνολο κοινωνικών ευθυνών που περιλαμβάνουν πτυχές όπως τα ανθρώπινα και εργασιακά δικαιώματα, οι περιβαλλοντικές και κοινωνικές επιπτώσεις. Για την αντιμετώπιση μιας τέτοιας ευρείας ποικιλίας κοινωνικών προσδοκιών πολλές εταιρείες έχουν υιοθετήσει την Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη (ΕΚΕ). Σκοπός της εργασίας είναι η μελέτη της λογιστικής ετοιμότητας των επιχειρήσεων και οργανισμών ενέργειας σε ότι αφορά την εφαρμογή εταιρικής κοινωνικής ευθύνης και των περιβαλλοντικών λογιστικών τεχνικών. Επίσης, διερευνάται η ανάγκη της ΕΚΕ αλλά και της πράσινης λογιστικής ως εργαλείο ελέγχου και καταγραφής με στόχο την αειφορία. Το ερευνητικό μοντέλο που προτείνεται δημιουργήθηκε από ένα ερωτηματολόγιο που προέκυψε από την μελέτη της διεθνούς βιβλιογραφίας. Το δείγμα της έρευνας αποτέλεσαν 128 άτομα που εργάζονται στις Βιομηχανικές Εγκαταστάσεις Θεσσαλονίκης (ΒΕΘ) του Ομίλου Ελληνικά Πετρέλαια. Τα αποτελέσματα της έρευνας καταδεικνύουν τη συσχέτιση τόσο μεταξύ των παραγόντων της ΕΚΕ όσο και με τον κεντρικό παράγοντα της παρούσας έρευνας, της πράσινης λογιστικής και επιχειρηματικότητας. Η επιχείρηση έχει προχωρήσει σε μεγάλο βαθμό στην σύνταξη, εφαρμογή και υιοθέτηση των μεθόδων και στρατηγικών ΕΚΕ. Αυτό φαίνεται και από την αποδοχή των πρακτικών από τους εργαζομένους και την ένταξη των μεθόδων στην καθημερινότητά τους. Επιπλέον, τα αποτελέσματα υπονοούν την αντίθεση μεταξύ κοινωνικής πολιτικής και του παρόντος οικονομικού συστήματος. Διαφαίνονται οι ελλείψεις του γενικότερου κοινωνικού πολιτικού και οικονομικού περιβάλλοντος στις στρατηγικές ΕΚΕ που μία επιχείρηση καλείται να εφαρμόσει, υπό το πρίσμα μη ολοκληρωμένου συστήματος κανονισμών. Η δυσκολία εξισορρόπησης φαίνεται να εντοπίζεται όχι τόσο στις στρατηγικές που εφαρμόζει η επιχείρηση (στρατηγικές των οποίων η εφαρμογή είναι υποχρεωτική σε μεγάλο βαθμό από νομικές διατάξεις και Ευρωπαϊκά πρότυπα) αλλά στη σύγκρουση που δημιουργούν με τους φορείς των οποίων τα δικαιώματα καλείται να διασφαλίσει.