Τα διδάγματα της τελευταίας κρίσης χρέους στην Ευρωζώνη, έχουν γίνει αντιληπτά;

Abstract

Οι συγχρονισμένες και σε μεγάλης κλίμακας ανισορροπίες που έπληξαν την Ευρώπη, από το δεύτερο εξάμηνο του 2008, αποτέλεσαν μια πολυετή και πολυδιάστατη κρίση που ταλάνισε το ευρύτερο χρηματοοικονομικό και τραπεζικό σύστημα των χωρών της. Πυροδοτούμενη από την κατάρρευση των ενυπόθηκων στεγαστικών δανείων στις Ηνωμένες Πολιτείες, περνώντας στην πραγματική οικονομία μετατράπηκε στη μεγαλύτερη κρίση δημόσιου χρέους από την δημιουργία της νομισματικής ένωσης. Σήμερα, αποστασιοποιημένοι πλέον από τα γεγονότα, μπορούμε να αναγνωρίσουμε πως η τελευταία οικονομική κρίση αποτέλεσε ένα εξαιρετικά επιδραστικό φαινόμενο για την Ευρώπη, τόσο προς την εμβέλεια όσο και την κλίμακα των επιπτώσεων της αλλά και ένα σημαντικό παράγοντα στην εμβάθυνση της νομισματικής ένωσης. Η παρούσα διπλωματική πραγματεύεται υπό το πρίσμα της βιβλιογραφικής ανασκόπησης το φαινόμενο ως προς την διερεύνηση του ερωτήματος, εάν και κατά πόσο έχουν γίνει αντιληπτά τα διδάγματα αυτής για τη νομισματική και δημοσιονομική πολιτική ώστε να διαχειριστούμε καλύτερα μια ενδεχόμενη μελλοντική δυσκολία, αναγνωρίζοντας τις διαφορές πτυχές των ελλείψεων της διαχείρισης και στον προσδιορισμό των κανονιστικών πλαισίων για μελλοντικές μεταρρυθμίσεις.

The synchronized and large-scale imbalances that have plagued Europe since the second half of 2008 have resulted in a multi-year and multidimensional crisis that has shaken its wider financial and banking system. Sparked by the collapse of mortgages in the United States, the transition to the real economy has turned into the biggest public debt crisis since the creation of monetary union. Today, distancing ourselves from the facts, we can recognize that the recent economic crisis has led to an extremely influential phenomenon for Europe both in scope and scale of its effects, but also an important factor in the deepening of monetary union. In the light of the literature review, the present paper deals with the phenomenon by investigating the question of whether and to what extent its lessons on monetary and fiscal policy have been understood in order to better manage a possible future difficulty, recognising the various aspects of management deficiency and defining regulatory frameworks for future reforms.