Μπορούν οι ειδικές επιχειρήσεις να αντικαταστήσουν τις συμβατικές στρατιωτικές επιχειρήσεις: η ελληνική περίπτωση

Abstract

Ο πόλεμος, με την κυριολεκτική του έννοια, είναι μία κατάσταση που χαρακτηρίζεται από έντονες ένοπλες συγκρούσεις μεταξύ φυλών, εθνών, αυτοκρατοριών ή άλλων ομάδων. Ο τρόπος που εκδηλώνονται οι πολεμικές επιχειρήσεις και τα μέσα που χρησιμοποιούνται, εξελίχθηκαν ακολουθώντας κυρίως τις αντίστοιχες εξελίξεις στην τεχνολογία και την κοινωνία. Με βάση τα μέσα που χρησιμοποιούνται, έχουν αναπτυχθεί εναλλακτικά είδη πολέμου, που περιλαμβάνουν ενέργειες μη συμβατικές, στρατιωτικές ή μη, εστιασμένες σε τρωτά στρατηγικά σημεία του αντιπάλου. Οι ενέργειες αυτές εκδηλώνονται από εξειδικευμένα εκπαιδευμένες και εξοπλισμένες μονάδες. Οι ειδικές επιχειρήσεις διεξάγονται συχνά σε συνδυασμό με συμβατικές στρατιωτικές επιχειρήσεις, στο πλαίσιο ενιαίου πολιτικόστρατιωτικού σχεδιασμού. Η χρήση των ειδικών επιχειρήσεων τα τελευταία χρόνια διευρύνεται πε-ρισσότερο και αναφέρεται συχνότερα, σε βαθμό τέτοιο, που πλέον να τίθεται έ-ντονα ο προβληματισμός αν μπορούν να υποκαταστήσουν πλήρως τις συμβατικές επιχειρήσεις. Στην παρούσα εργασία διερευνάται το κατά πόσο η άποψη αυτή είναι ρεαλιστικά εφαρμόσιμη με έμφαση στην ελληνική περίπτωση.