Αξιολόγηση αιολικών πάρκων με τη μέθοδο data envelopment analysis (DEA)

Abstract

Στην παρούσα Διπλωματική εργασία γίνεται αξιολόγηση 16 Αιολικών Πάρκων με τη χρήση της μεθόδου Data Envelopment Analysis (DEA) για χρονικό διάστημα ενός έτους, συγκεκριμένα του έτους 2019. Συγκεκριμένα εξετάζεται η αποδοτικότητά τους με χρήση ορισμένων δεδομένων λειτουργίας τους. Το μοντέλο της μεθόδου DEA που επιλέγεται είναι το BCC και ο προσανατολισμός του είναι, αναλόγως της περίπτωσης, είτε στις εισροές είτε στις εκροές. Συνολικά εξετάζονται 7 σενάρια, που συνδυάζουν με διαφορετικούς τρόπους τα συλλεχθέντα δεδομένα: Παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, απώλειες ηλεκτρικής ενέργειας, ιδιοκατανάλωση, ταχύτητα ανέμου. Σε όλα τα σενάρια ως εκροή τίθεται η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας ενώ ως εισροές τίθενται είτε μεμονωμένα τα υπόλοιπα δεδομένα είτε συνδυαστικά. Η επίλυση του μοντέλου διενεργείται σε δύο φάσεις: Στην πρώτη φάση προκύπτουν τα τεχνικώς αποδοτικά πάρκα (technical efficient parks – weakly efficient), συγκρινόμενα πάντα με τα υπόλοιπα, τα οποία εισάγονται στη δεύτερη φάση, στην οποία εξετάζονται τα ενδεχόμενα είτε τα συγκεκριμένα να είναι κυριαρχούμενα από κάποια άλλα πάρκα (mix inefficient parks) είτε να είναι πλήρως αποδοτικά (fully efficient parks). Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της επίλυσης της πρώτης φάσης των σεναρίων, ως αποδοτικά χαρακτηρίζονται τα πάρκα 4, 5, 7, 13, 14 και 16, με το πάρκο 4 να είναι το μοναδικό που χαρακτηρίζεται ως αποδοτικό σε όλα τα σενάρια. Το συγκεκριμένο πάρκο είναι και στη δεύτερη φάση το μοναδικό που χαρακτηρίζεται ως πλήρως αποδοτικό σε όλα τα σενάρια. Επίσης, κατέχει τη δεύτερη θέση ως προς τη συχνότητα χαρακτηρισμού του ως “πάρκο-στόχος” (45 φορές), δηλαδή ως το πάρκο του οποίου τις εκροές ή τις εισροές πρέπει να “μιμηθούν” τα μη αποδοτικά πάρκα για να μετατραπούν σε αποδοτικά, με την πρώτη θέση στην εν λόγω κατηγορία να καταλαμβάνει το πάρκο 13 (56 φορές). Μέσω της χρήσης της μεθόδου DEA επιδιώκεται η ταξινόμηση των εξεταζόμενων Αιολικών Πάρκων σε αποδοτικά και μη καθώς και η υπόδειξη των ποσοστών βελτίωσης ορισμένων χαρακτηριστικών των μη αποδοτικών πάρκων ώστε αυτά να καταστούν αποδοτικά.