Ιστορική εξέλιξη και ανάλυση της Γερμανικής πολεμικής βιομηχανίας

Abstract

Η παρούσα εργασία εστιάζει στην εξέλιξη και ανάλυση της γερμανικής πολεμικής βιομηχανίας από τη δημιουργία του το 1871, έως και τη σύγχρονη εποχή με κομβικούς σταθμούς τη συμμετοχή της Γερμανίας στον A’ και Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ενδιάμεσα τη Δημοκρατία της Βαϊμάρης που οδήγησε στην άνοδο του Hitler, την εποχή της μεταπολεμικής διαίρεσης της Γερμανίας και τη δημιουργία του σύγχρονου ενοποιημένου γερμανικού κράτους στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Η Γερμανία είναι η 4η μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο, παρόλα αυτά η οικονομική της ισχύς δεν μεταφράζεται και σε στρατιωτική ισχύ. Το γεγονός αυτό δεν είναι τυχαίο και αποτέλεσε γεωπολιτική επιλογή της Γερμανίας μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Η επιλογή της Γερμανίας, για τη μη κατοχής πυρηνικών κεφαλών και η αποσύνδεση σε κάποιο βαθμό της στρατιωτικής από την οικονομική της ισχύς, μείωσε την καχυποψία της απειλής για τη Γαλλία και τη Ρωσία. Για την ακρίβεια αρχικά της επιβλήθηκε από τους συμμάχους, και στην συνέχεια εξελίχθηκε και σε δική της επιλογή. Μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου η Γερμανία επανεξέτασε τις δυνατότητες της πολεμικής βιομηχανίας και συνειδητοποίησε ότι το υψηλό επίπεδο τεχνολογίας και ικανοτήτων που είχε αναπτύξει έπρεπε να προωθηθεί στην διεθνή αγορά. Εκμεταλλευόμενη κάθε διαθέσιμη διεθνή συνεργασία ως μέλος του ΝΑΤΟ και της ΕΕ αλλά με πολιτική βούληση και επιμονή η στρατηγική αυτή απέδωσε. Η παγκόσμια γεωπολιτική κατάσταση, σε συνδυασμό με την υψηλή ποιότητα και αξιοπιστία του γερμανικού εξοπλισμού δημιούργησε την ευκαιρία ανάπτυξης της γερμανικής πολεμικής βιομηχανίας, τέτοια που της έδωσε την προοπτική εξαγωγών στο ανταγωνιστικό περιβάλλον της παγκόσμιας αμυντικής βιομηχανίας. Σήμερα η Γερμανία έχει καθιερωθεί ως ένας σημαντικός παραγωγός οπλικών συστημάτων με εξαιρετικές προοπτικές, κατέχοντας παράλληλα την 13η θέση στην παγκόσμιες στρατιωτικές δυνάμεις.