Ο βαθμός αποδοχής του ψηφιακού μετασχηματισμού (digital transformation) των τραπεζικών υπηρεσιών από το προσωπικό των ελληνικών τραπεζών.

Abstract

Ο ψηφιακός μετασχηματισμός στον τραπεζικό κλάδο είναι μία εν εξελίξει διαδικασία, η οποία λαμβάνει χώρα τόσο στο εξωτερικό περιβάλλον της επιχείρησης (το οποίο γίνεται εύκολα αντιληπτό από τον τελικούς χρήστες (πελάτες) των τραπεζών, αλλά και στο εσωτερικό αυτών των οργανισμών (ανασχεδιασμός εσωτερικών διαδικασιών, αλλαγή υφιστάμενων μεθόδων) ο οποίος επηρεάζει τους υπαλλήλους του κάθε οργανισμού. Ανεξάρτητα από τους λόγους για τους οποίους συντελείται ο ψηφιακός μετασχηματισμός στον τραπεζικό κλάδο (εξυπηρέτηση απομακρυσμένων περιοχών χωρίς τραπεζική φυσική παρουσία, διαφοροποίηση έναντι ανταγωνισμού, λειτουργία καταστημάτων και υπηρεσιών με μικρότερο αριθμό εργαζομένων, μείωση λειτουργικών δαπανών, τυποποίηση εσωτερικών διαδικασιών) είναι βέβαιο ότι γεννάει επιφυλάξεις ως προς την αποδοχή του από τους τραπεζοϋπαλλήλους. Δεν είναι τυχαίο, ότι τα τελευταία έτη σε κάθε διαπραγματευτική διαδικασία μεταξύ των διοικήσεων των τραπεζών και του δευτεροβάθμιου συνδικαλιστικού οργάνου των υπαλλήλων (ΟΤΟΕ), συμπεριλαμβάνονται προτάσεις για την εκπαίδευση και αφομοίωση των νέων τεχνολογιών από τους εργαζόμενους, μέσω εκπαιδευτικών σεμιναρίων κλπ. Γεννάται λοιπόν το κρίσιμο ερώτημα, κατά πόσο οι τραπεζοϋπάλληλοι είναι έτοιμοι να αποδεχθούν και να εφαρμόσουν τη ψηφιοποίηση των τραπεζικών εργασιών στην καθημερινότητα τους; Πόσο θεωρούν ότι επηρεάζει η ψηφιοποίηση το εργασιακό τους μέλλον; Η στάση που λαμβάνει ο καθένας έναντι της ψηφιοποίησης πηγάζει από την ανασφάλεια για απώλεια της θέσης εργασίας του ή έχει διαφορετικά αίτια; Σε έναν κλάδο που συνεχώς συρρικνώνεται η ψηφιοποίηση των τραπεζικών εργασιών αποτελεί απειλή ή δημιουργεί ένα οχυρό για τη διασφάλιση των θέσεων εργασίας; Για την πλειοψηφία των ερευνητών η αποδοχή των νέων τεχνολογικών εξελίξεων, αποτελεί πεδίο έρευνας και η αξιολόγηση της γίνεται με τη χρήση της TAM (technology acceptance model) η οποία αξιολογεί πως κάποιες βασικές μεταβλητές, επηρεάζουν την υιοθέτηση και εφαρμογή των νέων τεχνολογιών από τον τελικό χρήστη. Στην παρούσα μελέτη αναλύεται ο βαθμός αποδοχής του ψηφιακού μετασχηματισμού, μέσα από εμπειρική έρευνα, τα δεδομένα της οποίας συλλέχθηκαν με ερωτηματολόγια στα οποία ανταποκρίθηκαν 161 υπάλληλοι τραπεζικών ιδρυμάτων που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα. Η εργασία συμβάλλει αφενός στον εμπλουτισμό της υπάρχουσας ακαδημαϊκής γνώσης για την υιοθέτηση νέων ψηφιακών τεχνολογιών, αφετέρου προσπαθεί να ερμηνεύει τη στάση των τραπεζοϋπαλλήλων στην Ελλάδα και να βοηθήσει τα τμήματα ανθρωπίνου δυναμικού (HR) και εκπαίδευσης των τραπεζών να σχεδιάσουν τις κατάλληλες πολιτικές και προγράμματα εκπαίδευσης για την διευκόλυνση της μετάβασης του προσωπικού της στη νέα ψηφιακή εποχή με το μικρότερο δυνατό κόστος.