Οι σχέσεις του Ισραήλ με τον σουνιτικό κόσμο και η στρατηγική του στη Συρία

Abstract

Η δημιουργία του κράτους του Ισραήλ στην περιοχή της Μέσης Ανατολής, μετά το Β΄ ΠΠ, ως αποζημίωση στον εβραϊκό λαό για το Ολοκαύτωμα, εκτόπισε από την περιοχή τους Παλαιστίνιους και έφερε συγκρούσεις, καθώς οι Άραβες εξέλαβαν το Ισραήλ ως απειλή και διαφώνησαν με τη δημιουργία Ισραηλινού κράτους. Το Ισραήλ βρέθηκε με τη θέλησή του ανάμεσα σε εχθρικά κράτη, που από την αρχή δήλωσαν επιθυμία να το καταστρέψουν, με ένα πόλεμο που έμεινε γνωστός ως «1ος Αραβοϊσραηλινός πόλεμος» και τον οποίο κέρδισε τελικά το Ισραήλ εξασφαλίζοντας την ύπαρξή του. Ακολούθησαν τρεις ακόμα συγκρούσεις νικηφόρες για το Ισραήλ το οποίο εδραίωσε την παρουσία του στην περιοχή. Η στρατιωτική υπεροχή του Ισραήλ, η εξωτερική πολιτική του και η διαμόρφωση κατάλληλων συμμαχιών, ήταν οι παράγοντες που εξασφάλισαν στο Ισραήλ την επιβίωση. Οι σχέσεις του Ισραήλ με τον Σουνιτικό κόσμο ξεκίνησαν με συγκρούσεις που καταλάγιασαν σταδιακά, ενώ και το Ισραήλ μετέβαλε την πολιτική του και προσπάθησε να αντιμετωπίσει με μετριοπάθεια τις προκλήσεις. Η Αραβική Άνοιξη το 2010, ο Συριακός εμφύλιος και η προσπάθεια του Ιράν να αυξήσει την επιρροή του δημιούργησαν νέες προκλήσεις και νέες σχέσεις μεταξύ Ισραήλ και Σουνιτών. Η Συρία τέλος ως πεδίο αντιπαράθεσης αντιμετωπίστηκε με ξεχωριστή στρατηγική από το Ισραήλ.