Συνοριακές διαμάχες στην Ανατολική Ασία :η διάσταση της διεθνούς πολιτικής και τα διδάγματα για το Αιγαίο

Abstract

Η Ανατολική Ασία με τη περίπλοκη θαλάσσια γεωγραφία της αποτελεί μια σημαντική οικονομική και στρατηγική υποπερειφέρεια του Ειρηνικού Ωκεανού. Το 80% του συνολικού όγκου φορτίου του παγκοσμίου εμπορίου και το 55% σε αξία, μεταφέρεται μέσω θαλάσσης, ενώ το 30% περνάει από την Ανατολική και Νότια Σινική Θάλασσα. Τα κράτη δρώντες που περιβάλλονται από αυτή, δίνουν μεγάλη σημασία στις υπεράκτιες περιοχές ως δυνητική πηγή οικονομικού πλούτου, ιδίως στις περιοχές αυτές όπου ενδέχεται να περιέχουν πολύτιμους πόρους πετρελαίου, φυσικού αερίου αλλά και αλιείας. Με αυτή τη νοοτροπία, δεν προκαλεί έκπληξη ότι όλοι επιδιώκουν να κάνουν ό, τι μπορούν για να επεκτείνουν τις αξιώσεις τους σε υπεράκτιους φυσικούς πόρος. Ο κίνδυνος αναθεωρητισμού της Κίνας μπορεί να οδηγήσει στην αύξηση του ανταγωνισμού για την παγκόσμια ισχύ και τελικά στην πόλωση, την αβεβαιότητα και στην έναρξη συγκρούσεων λόγω κακού υπολογισμού. Αντίστοιχα με την Ανατολική Ασία υφίσταται το αντίστοιχο φαινόμενο στην Ανατολική Μεσόγειος όπου λόγω της ύπαρξης υδρογονανθράκων η Τουρκία ξεδιπλώνει μια αναθεωρητική στρατηγική προκειμένου να αποκομίσει διεθνοπολιτικά και οικονομικά οφέλη, σε βάρος των κρατών της περιοχής. Η παρούσα εργασία αφού καθορίσει το θεωρητικό πλαίσιο πάνω στο οποίο θα στηριχθεί για την ανάλυση θα εξετάσει τις δύο υπόψη περιοχής από στρατηγικής και οικονομικής άποψης. Αφού περιγράψει τις υφιστάμενες διαμάχες και συμπεριφορές των κύριων κρατικών δρώντων και λοιπών οργανισμών θα προσπαθήσει να παραλληλίσει τις δύο περιοχές, ώστε να βγουν συμπεράσματα για τις ελληνοτουρκικές διαφορές.