Ο ανταγωνισμός ισχύος των δρώντων του διεθνούς συστήματος στο θποσύστημα της Νοτιοανατολικής Ευρώπης

Abstract

Στην μελέτη που ακολουθεί επιχειρείται η εξέταση του ανταγωνισμού ισχύος στο Υποσύστημα Βαλκάνια – Κύπρος, σε δύο επίπεδα: σε τοπικό-περιφερειακό μεταξύ των κρατικών οντοτήτων που φιλοξενεί και σε Διεθνές μεταξύ των Συστημικών Πόλων, όπως αυτοί τείνουν να διαμορφωθούν μεταψυχροπολεμικά. Αρχικά, παρουσιάζεται συνοπτικά το θεωρητικό πλαίσιο της εργασίας το οποίο καταδεικνύει την αμφίδρομη διασύνδεση των μορφών των συντελεστών ισχύος με τη Στρατηγική, αφού σε αυτούς στηρίζονται οι Δρώντες, που ανταγωνιζόμενοι μεταξύ τους επιδιώκουν τελικά και την αύξηση τους. Έπειτα, παρουσιάζεται μία επιλεκτική ιστορική ανασκόπηση προκειμένου να καταστεί εφικτή η αιτιολόγηση των αδυναμιών των τοπικών Δρώντων, με τις οποίες τελικά θα εισέλθουν στη γεωπολιτική «αρένα» του 21 αιώνα, αλλά και το πόσο σημαντική είναι η περιοχή των Βαλκανίων διαχρονικά για τις εκάστοτε Μεγάλες Δυνάμεις. Στη συνέχεια αναλύονται περιγραφικά και ποσοτικά – απεικονιστικά τα επίπεδα συντελεστών ισχύος των τοπικών δρώντων, δηλαδή ο βαθμός εκδημοκρατισμού-φιλελευθεροποίησης, η Οικονομική Κατάσταση, οι μεταξύ τους σχέσεις και η διαδραστικότητα με το ΝΑΤΟ και την ΕΕ και τέλος, η Αμυντική τους Επάρκεια. Ακολούθως, αναλύονται οι μεταψυχροπολεμικές ανταγωνιζόμενες στρατηγικές των Ισχυρών της Υφηλίου, δηλαδή της Ρωσίας, των ΗΠΑ, της ΕΕ και της Κίνας, στην περιοχή. Τέλος, η μελέτη καταλήγει σε συμπεράσματα, διαχρονικά και μη, από την εφαρμοζόμενη πολιτική των Τοπικών Δρώντων και των Μεγάλων Δυνάμεων.