Το καθεστώς των μισθοφόρων στο διεθνές δίκαιο

Abstract

Το καθεστώς των μισθοφόρων, παρουσιάζει έναν ιδιαίτερα υψηλό βαθμό πολυπλοκότητας, ο οποίος ενισχύεται τόσο από καθεστηκυίες αντιλήψεις για τη δράση τους, όσο και από αντικρουόμενα συμφέροντα λοιπών υποκειμένων του διεθνούς συστήματος. Παράλληλα, η ιδιωτική πρωτοβουλία και η χρησιμοποίηση ιδιωτικών στρατιωτικών εταιριών για την εκτέλεση υπηρεσιών που μέχρι πρότινος παρείχαν αποκλειστικά οι εθνικοί στρατοί, δημιουργεί ασάφειες και δυσχεραίνει τα όρια και τις αρμοδιότητες που αυτές αναλαμβάνουν. Έτσι, μια ανάλυση του καθεστώτος που διέπει τις εταιρίες και αφορά την εμπλοκή τους στις ένοπλες συγκρούσεις, αρχίζει από την ανάλυση του καθεστώτος για τους παραδοσιακούς μισθοφόρους. Ως εκ τούτου, η άνοδος της ιδιωτικής στρατιωτικής βιομηχανίας απαιτεί μια επανεξέταση της συμβατικής προσέγγισης των μισθοφόρων βάσει του διεθνούς δικαίου. Τα ερωτήματα που εύλογα μπορούν να τεθούν είναι αν το συμβατικό δίκαιο όπως ισχύει για τους μισθοφόρους, δύναται να συμπεριλάβει τους ιδιωτικούς φορείς παροχής υπηρεσιών ασφαλείας και αν ο υπάρχον νομικός ορισμός για τους μισθοφόρους ανταποκρίνεται στα νέα δεδομένα. Τα κράτη προσλαμβάνουν όλο και περισσότερο ιδιωτικές στρατιωτικές εταιρείες για να ενεργούν σε ζώνες όπου συμβαίνουν ένοπλες συγκρούσεις. Το κυρίαρχο συναίσθημα στη διεθνή κοινότητα είναι ότι θα ήταν καλύτερο να ρυθμιστούν τέτοιες εταιρείες. Αναγνωρίζοντας τη μεγάλη σύγχυση ως προς το καθεστώς των εργαζομένων ιδιωτικών στρατιωτικών εταιρειών στο πλαίσιο του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου, αυτή η εργασία εξηγεί τους νόμους για τους μισθοφόρους, τους μαχητές και τους πολίτες και διερευνά πώς οι υπάλληλοι των ιδιωτικών στρατιωτικών εταιρειών μπορούν να εμπίπτουν σε οποιαδήποτε από αυτές τις κατηγορίες.