Ανάπτυξη οικονομετρικών μοντέλων για την εκτίμηση αναμενόμενων αποδόσεων

Abstract

Τις τελευταίες δεκαετίες η παγκοσμιοποίηση της οικονομίας και ο μεγάλος ανταγωνισμός στον επιχειρηματικό κλάδο έχουν οδηγήσει τις εταιρείες να αναζητούν συνεχώς τρόπους ώστε να εξελίσσονται και να παραμένουν ανταγωνιστικές. Αυτοί οι τρόποι περιλαμβάνουν διάφορες στρατηγικές ανάπτυξης όπως είναι η απόφασή τους να προβούν σε κάποια Συγχώνευση/Εξαγορά (Σ/Ε). Δεδομένου ότι το αντίκτυπο των Σ/Ε στο χρηματοοικονομικό τομέα είναι μεγάλο, ο πλούτος των μετόχων των συναλλασσόμενων εταιρειών και η χρηματιστηριακή αξία των μετοχών μπορεί να μεταβληθεί. Έτσι προκύπτει μια αστάθεια στις αγορές και γεννιέται η ανάγκη για τους επενδυτές να προβλέψουν αυτές τις διακυμάνσεις. Στην παρούσα διπλωματική εργασία χρησιμοποιούνται τα μοντέλα: Υπόδειγμα Αποτίμησης Περιουσιακών Στοιχείων (CAPM), μια φορά με τη χρήση του χρηματιστηριακού δείκτη S&P 500 (CAPM 1) και μια φορά με τη χρήση του τραπεζικού δείκτη της Αμερικής (CAPM 2), Fama & French τριών παραγόντων (FF 3), Fama & French τεσσάρων παραγόντων (FF 4) και Fama & French πέντε παραγόντων (FF 5), με σκοπό την πρόβλεψη των τιμών των μετοχών που διαπραγματεύονται στο χρηματιστήριο. Στη συνέχεια διερευνάται πώς ανταποκρίνονται τα μοντέλα πρόβλεψης σε διάφορα χρονικά παράθυρα πριν, κατά τη διάρκεια και μετά την ανακοίνωση για Σ/Ε. Με τον υπολογισμό των μη-κανονικών αποδόσεων και την εφαρμογή διαφόρων στατιστικών τεστ συμπεραίνεται ότι τα μοντέλα είναι αποτελεσματικά και δε χάνουν την προβλεπτική τους ικανότητα λόγω κάποιας ανακοίνωσης για Σ/Ε. Τέλος, γίνεται σύγκριση των αποτελεσμάτων μεταξύ των μοντέλων ανά δυο, αποδεικνύοντας ότι τα μοντέλα συμπεριφέρονται με τον ίδιο τρόπο σε κάποιο απρόβλεπτο γεγονός, ή ακόμα καλύτερα, δεν επηρεάζονται από αυτό.