Οι περιφερειακές εμπορικές / οικονομικές συνεργασίες κρατών ως απειλή ή καταλύτης του πολυμερούς εμπορικού συστήματος

Abstract

Η έρευνα επικεντρώνεται στις περιφερειακές εμπορικές συμφωνίες μεταξύ κρατών και για το αν αυτές αποτελούν απειλή ή είναι καταλυτικές για το παγκόσμιο ή πολυμερές εμπορικό σύστημα, ονομαστικά για τους κανόνες και τις διατάξεις που εφαρμόζονται από τη Γενική Συμφωνία Δασμών και Εμπορίου (GATT) ή αργότερα όπως μετεξελίχθηκε από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου (ΠΟΕ). Διερευνώντας το ιστορικό πλαίσιο και τις συνθήκες που οι περιφερειακές εμπορικές συνεργασίες συγκροτήθηκαν και διαμορφώθηκαν, διαπιστώνεται η απότομη αύξησή τους μετά τη δεκαετία του 1990, παράλληλα με τις διαπραγματεύσεις του Γύρου της Ουρουγουάης της GATT, στο πλαίσιο των συμφωνιών ενός πολυμερούς εμπορικού συστήματος. Ο ΠΟΕ αποτέλεσε τον φόβο πολλών ηγεμονικών κρατών και συντέλεσε στη δημιουργία πολλών περιφερειακών συνεργασιών ως προπύργιο προστασίας στο πολυμερές σύστημα. Πολλοί οικονομολόγοι αναφέρονται πως ο προστατευτισμός αυτός είναι ευεργετικός για το παγκόσμιο σύστημα, ενώ άλλοι αξιώνουν πως οι περιφερειακές συνεργασίες οδηγούν σε εμπορικούς πολέμους, χωρίς τον έλεγχο ενός θεσμοθετημένου και ισχυρού παγκόσμιου εμπορικού συστήματος Η αξιολόγηση από την ανάλυση της αλληλεπίδρασης τους στο πολυμερές εμπορικό σύστημα, τεκμαίρουν ότι άλλες εμπορικές συμφωνίες έχουν ως απώτερο σκοπό την οικονομική και πολιτική τους ολοκλήρωση και άλλες συνάπτονται μόνο ως τελωνειακές συμφωνίες εμπορίου στα πλαίσια του προστατευτισμού. Επίσης καταδεικνύει ότι εάν οι περιφερειακές συμφωνίες, δεν υπακούν σε ένα ισχυρά δομημένο εμπορικό σύστημα είναι πολύ πιθανό να οδηγηθούν σε εμπορικούς πολέμους με παγκόσμιες καταστρεπτικές συνέπειες όπου κανείς δε θα βγει σίγουρα κερδισμένος. Αναλύονται τόσο τα θετικά, όσο και τα αρνητικά αποτελέσματα που έχουν οι περιφερειακές συνεργασίες και εξάγονται συμπεράσματα για το αν τα θεμέλια του πολυμερούς εμπορικού συστήματος είναι σε στέρεες βάσεις.