Η θεωρία ισχυρίζεται ότι η διεθνής χρηματοπιστωτική ολοκλήρωση έχει θετικά αποτελέσματα στην περίπτωση που οι αγορές είναι τέλειες, τί συμβαίνει στην περίπτωση των ατελών αγορών, οι ατελείς αγορές παράγουν κρίσεις;

Abstract

Κύριο μέλημα αυτής της εργασίας είναι να εξετάσει κατά πόσον το επίπεδο χρηματοπιστωτικής ολοκλήρωσης των χωρών της Ευρώπης που επηρεάζει τις οικονομικές αποφάσεις. Μόνο πολύ λίγα πρόσφατα έγγραφα που εξετάζουν τις οικονομικές αποφάσεις λαμβάνουν υπόψη τις πιθανές επιπτώσεις της χρηματοοικονομικής ενσωμάτωσης (π.χ. Lucey and Zhang, 2011, Popov and Ongena, 2011, Moscalu, 2015). Εκτός από τη διεθνή πτυχή της χρηματοπιστωτικής ολοκλήρωσης, αναλύονται τα χαρακτηριστικά της εταιρείας και της χώρας που επηρεάζουν τις αποφάσεις χρηματοδότησης. Επιπλέον, δεν έχει διερευνηθεί ακόμη το μεγαλύτερο μέρος των Κροατίας (2013), της Ρουμανίας και της Βουλγαρίας (2007) και της μεγαλύτερης διεύρυνσης της ΕΕ το 2004, που αποτελείται κυρίως από χώρες της ΚΑΕ (πλην της Κύπρου και της Μάλτας). Δεδομένου ότι πολλές από αυτές τις χώρες θεωρούνται αναδυόμενες, έχει μεγάλη σημασία να εξεταστεί κατά πόσο οι χώρες αυτές ενσωματώνονται στο ευρωπαϊκό χρηματοπιστωτικό σύστημα και κατά πόσο οι αποφάσεις χρηματοδότησης επηρεάζονται από το επίπεδο ολοκλήρωσης, δεδομένου ότι οι επιχειρήσεις αυτές αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της οικονομίας. Θεωρητικά, το παρόν θα βασιστεί σε δύο πηγές θεωριών. Πρώτον, θα ασχοληθεί με τις θεωρίες της κεφαλαιακής δομής, η οποία είναι μια παραδοσιακή προσέγγιση της μοντελοποίησης των καθοριστικών παραγόντων των οικονομικών αποφάσεων. Δεύτερον, θα καλύψει τη θεωρία της οικονομικής ολοκλήρωσης και κυρίως θα ασχοληθεί με τις αγορές και κατά πόσο οι ατελής αγορές προκαλούν χρηματοπιστωτικές κρίσεις.