Είναι η περιφερειακή ολοκλήρωση ένα σύστημα διεθνούς διακυβέρνησης συμβατό ή ασύμβατο με την παγκοσμιοποίηση;

Abstract

Η παρούσα εργασία διερευνά το είδος και την ποιότητα της σχέσης, μεταξύ δύο βασικών διαδικασιών της νέας παγκόσμιας τάξης: της παγκοσμιοποίησης και της περιφερειακής ολοκλήρωσης ως συστημάτων διακυβέρνησης. Σκοπός της μελέτης είναι να εντοπιστούν πιθανά σημεία συμβατότητας και ασυμβατότητας μεταξύ των δύο. Το θέμα καλύπτεται σε θεωρητικό επίπεδο μέσα από την ανασκόπηση της διεθνούς βιβλιογραφίας. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι υπάρχουν πολλές προοπτικές στη σχέση μεταξύ της περιφερειακής ολοκλήρωσης και της παγκοσμιοποίησης ή εναλλακτικά μεταξύ της περιφερειακής και παγκόσμιας διακυβέρνησης. Στις προοπτικές αυτές οι δύο διαδικασίες, είτε υπάρχουν σε αρμονία ή συνεργασία και άρα η παγκοσμιοποίηση και η περιφερειακή ολοκλήρωση αποτελούν δύο έννοιες συμβατές ως συστήματα διακυβέρνησης, είτε υπάρχουν σε σύγκρουση-αντίφαση, υποδεικνύοντας ότι μεταξύ των δύο, υπάρχει ασυμβατότητα. Έτσι ο ρεζιοναλισμός μπορεί να αποτελέσει οδηγό της παγκοσμιοποίησης ή το ενδιάμεσο στάδιο συνεργασίας προς την κατεύθυνση της πλήρους συμμετοχής στην παγκόσμια οικονομία και στην παγκόσμια διακυβέρνηση, αλλά παραδοσιακά έχει επίσης χρησιμοποιηθεί σκόπιμα ως ένα είδος «άμυνας» στις οικονομικές και ανταγωνιστικές πιέσεις που δημιουργεί η οικονομική παγκοσμιοποίηση και η εμφάνιση της παγκόσμιας διακυβέρνησης, κυρίως από τις αναπτυσσόμενες και περιθωριοποιημένες χώρες.