Η εγκληματικότητα στην Ελλάδα: μια εμπειρική ανάλυση με την χρήση των μεθόδων της συνολοκλήρωσης και της αιτιότητας.

Abstract

Η παρούσα εργασία έχει σαν σκοπό την προσπάθεια σύνδεσης δυναµικού χαρακτήρα της σχέσης µεταξύ διαφόρων ειδών εγκληµατικότητας και ορισµένους από τους κοινωνικοοικονοµικούς τους παράγοντες για την περίπτωση της Ελλάδας, καθώς επίσης να αναλύσει τις πιθανές αιτιώδεις κατά Granger σχέσεις ανάµεσά τους, διαµέσου ενός πολυµεταβλητού συστήµατος συνολοκλήρωσης. Στην παρούσα ανάλυση συµµετέχουν διάφορες κατηγορίες αδικηµάτων που προέρχονται από τους επίσηµους στατιστlκούς πίνακες της Ελλάδας (παράλληλα µε τις συνολικές εγκληµατικές επιθέσεις), όπως τα εγκλήµατα κατά της ζωής, της ιδιοκτησίας, των ηθών και οι σωµατικές βλάβες. Επιπλέον το επίπεδο εκπαίδευσης, το επίπεδο ανεργίας, το κατά κεφαλήν ΑΕΠ και ο αριθµός των καταδικαστικών αποφάσεων από την ελληνική δικαιοσύνη περιλαµβάνονται στις εξωγενείς µεταβλητές. Όλες οι παραπάνω µεταβλητές καλύπτουν την χρονική περίοδο 1971-2004. Εφαρµόζοντας τις τεχνικές των Engle-Granger (1987) και του Johansen (1988), δίνοντας όµως µεγαλύτερη έµφαση στην πρώτη τεχνική, εµφανίζεται µια σχέση συνολοκλήρωσης µόνο στην περίπτωση των συνολικών επιθέσεων, ενώ παράλληλα όταν χρησιµοποιείται το µέγεθος του επιπέδου εκπαίδευσης µε χρονική υστέρηση, εµφανίζεται δύο ακόµη µακροχρόνιες σχέσεις ισορροπίας στις περιπτώσεις των εγκληµάτων κατά της ζωής και των σωµατικών βλαβών. Σε συνδυασµό µε την εφαρµογή των υποδειγµάτων διόρθωσης σφάλµατος, όπου βρέθηκαν αρκετές βραχυχρόνιες σχέσεις, και της τεχνικής αιτιότητας κατά Granger (1969), όπου βρέθηκαν ορισµένες αιτιώδεις σχέσεις, εξάγονται δύο βασικά συµπεράσµατα: Πρώτον, τα οικονοµικά κίνητρα ανήκουν στα βαθύτερα αίτια για τις περισσότερες εγκληµατικές πράξεις και δεύτερον, τα άτοµα συνήθως αγνοούν τον κίνδυνο της καταδίκης αφού θεωρούν πως δεν µπορούν να τιµωρηθούν, ενθαρρύνοντάς τους περισσότερο στην συνέχιση της διάπραξης εγκληµάτων.