Παραβατικότητα στην ιστορία του πολιτισμού και αντεγκληματική πολιτική.

Abstract

Η παρούσα διπλωματική εργασία εξετάζει τις μορφές εγκληματικότητας που σχετίζονται με την πολιτιστική κληρονομιά, εστιάζοντας στη λεηλασία, την αρχαιοκαπηλία και την παράνομη διακίνηση πολιτιστικών αγαθών. Μέσα από μια ιστορική ανασκόπηση, αναλύονται οι επιπτώσεις αυτών των παραβατικών ενεργειών στον πολιτιστικό τομέα, την κοινωνία και την οικονομία, καθώς και η σημασία της διατήρησης της πολιτιστικής ταυτότητας. Παράλληλα, παρουσιάζονται οι κυριότερες ιστορικές περιπτώσεις λεηλασίας και καταστροφής πολιτιστικών αγαθών, με έμφαση σε γεγονότα όπως η αρχαιοκαπηλία κατά την αποικιοκρατία, οι λεηλασίες πολέμων και η παράνομη διακίνηση έργων τέχνης στις σύγχρονες αγορές. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στα μέτρα που έχουν ληφθεί για την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς, συμπεριλαμβανομένων διεθνών συνθηκών, νομικών πλαισίων και της δράσης οργανισμών όπως η UNESCO και η INTERPOL. Επιπλέον, η μελέτη αναλύει τις προκλήσεις που παραμένουν, όπως τα κενά στην υφιστάμενη νομοθεσία, οι δυσκολίες στην αποκατάσταση και επιστροφή των πολιτιστικών αγαθών, καθώς και η ανάγκη για ενίσχυση των ελεγκτικών μηχανισμών. Τέλος, η εργασία προτείνει πολιτικές και πρακτικές λύσεις για την ενίσχυση της διεθνούς συνεργασίας, την αξιοποίηση της τεχνολογίας για την καταγραφή και παρακολούθηση πολιτιστικών αγαθών και την ενίσχυση των κυρώσεων για την παράνομη διακίνηση. Η μελέτη υπογραμμίζει τη σημασία της ευαισθητοποίησης και της εκπαίδευσης ως βασικά εργαλεία για την πρόληψη της πολιτιστικής εγκληματικότητας.