Ψυχολογική ενδυνάμωση εργαζομένων και εργασιακή απόδοση: ένα μοντέλο διαμεσολάβησης

Abstract

Στις μέρες μας, στα πλαίσια των πρακτικών διοίκησης ανθρωπίνου δυναμικού (ΔΑΔ) επιδιώκεται η παράλληλη ανάπτυξη των επιχειρήσεων και των εργαζομένων. Έτσι, καινοτόμες έννοιες όπως η ψυχολογική ενδυνάμωση έχουν αποκτήσει αυξανόμενη σημασία στην απόπειρα επιχειρήσεων και οργανισμών να αντιμετωπίσουν σημαντικές προκλήσεις στα σημερινά τάχιστα μεταβαλλόμενα περιβάλλοντα εργασίας. Στο πλαίσιο της παρούσας διπλωματικής εργασίας διερευνάται η σχέση της ψυχολογικής ενδυνάμωσης (psychological empowerment) με την εργασιακή απόδοση, μέσω του διαμεσολαβητικού ρόλου της εργασιακής ικανοποίησης (job satisfaction) και της οργανωσιακής δέσμευσης (organizational commitment). Για τον σκοπό αυτό πραγματοποιήθηκε διαδικτυακή ποσοτική έρευνα σε δείγμα 120 εργαζομένων, ενώ για τον σκοπό της έρευνας προέκυψαν τέσσερις διαστάσεις: η ψυχολογική ενδυνάμωση, η εργασιακή ικανοποίηση, η οργανωσιακή δέσμευση και η εργασιακή απόδοση. Τα αποτελέσματα έδειξαν πως η ψυχολογική ενδυνάμωση επιδρά θετικά στην ικανοποίηση των εργαζομένων, όχι όμως και στην οργανωσιακή τους δέσμευση. Παράλληλα, τα ευρήματα της έρευνας έδειξαν μέτρια θετική σχέση μεταξύ εργασιακής ικανοποίησης και εργασιακής απόδοσης και ασθενή αρνητική συσχέτιση μεταξύ οργανωσιακής δέσμευσης και εργασιακής απόδοσης. Επιπρόσθετα, τα ευρήματα έδειξαν πως η εργασιακή ικανοποίηση δεν διαμεσολαβεί θετικά στη σχέση ψυχολογικής ενδυνάμωσης και εργασιακής απόδοσης, ενώ αντίθετα η οργανωσιακή δέσμευση διαμεσολαβεί θετικά στην παραπάνω σχέση. Τα αποτελέσματα δείχνουν πως η ψυχολογική ενδυνάμωση, η οργανωσιακή δέσμευση και η εργασιακή ικανοποίηση αποτελούν καίριους συντελεστές μιας επιχείρησης / οργανισμού, καθώς έχουν άμεση επίδραση στην αύξηση της αποδοτικότητας των εργαζομένων και κατ’ επέκταση στην αύξηση της αποδοτικότητας της επιχείρησης.