Λήψη αποφάσεων στις θαλάσσιες μεταφορές με μεθόδους πολυ-μεταβλητής ανάλυσης

Abstract

Η Ευρωπαϊκή Ένωση κάτω από το πρίσμα μιας μελλοντικής ανάπτυξης των θαλάσσιων μεταφορών, έχει αποφασίσει εδώ και πολλά χρόνια να δημιουργήσει και να προωθήσει μια κοινή ευρωπαϊκή πολιτική που να βοηθά τη στροφή από τις χερσαίες μεταφορές στις θαλάσσιες μεταφορές, με δεδομένη τηδυνατότητα εξυπηρέτησης μεγάλου όγκου αγαθών της τελευταίας. Βέβαια για να συμβεί κάτι τέτοιο, οι θαλάσσιες μεταφορές δεν μπορούν να λειτουργήσουν ανεξάρτητα από τους άλλους τρόπους μεταφοράς εμπορευμάτων αλλά συμπληρωματικά με αυτούς. Πλεονεκτήματα της θαλάσσιας μεταφοράς, εκτός από την αποσυμφόρηση των χερσαίων οδικών αξόνων, είναι η πολύ πιο μικρή επιβάρυνση του περιβάλλοντος με ρύπανση, καθώς και ο περιορισμός του κόστους μεταφοράς κατά ένα πολύ σημαντικό βαθμό. Αυτός ο τελευταίος παράγοντας θα έχει πολύ μεγάλο αντίκτυπο στην ανταγωνιστικότητα των Ευρωπαϊκών προϊόντων και την ενδυνάμωση της οικονομίας των χωρών μελών της ΕΕ. Ειδικότερα η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει δώσει έμφαση στο πλαίσιο της θαλάσσιας μεταφοράς μικρών αποστάσεων (Short Sea Shipping), κυρίως για το ενδοκοινοτικό εμπόριο, αλλά και το εμπόριο μικρών αποστάσεων με όμορες με την ένωση χώρες, όπως αυτές της μεσογείου, με τις οποίες έχει υπογράψει διακρατικές συμφωνίες. Παρόλα αυτά σήμερα το πλάνο της ευρωπαϊκής στρατηγικής για τις θαλάσσιες μεταφορές μικρών αποστάσεων (Short Sea Shipping) κρίνεται ότι χρειάζεται αναθεώρηση, υπό το πρίσμα των νέων εξελίξεων στις τεχνολογίες μεταφοράς προϊόντων και αγαθών αλλά και του διεθνούς ανταγωνισμού, και του ασταθούς μακροοικονομικού περιβάλλοντος στο οποία δραστηριοποιούνται οι χώρες μέλη. Το σημερινό πλαίσιο κρίνεται ως ξεπερασμένο και αναχρονιστικό, καθώς ενώ οδήγησε σε ανάπτυξη τον κλάδο των θαλασσίων μεταφορών μικρών αποστάσεων τα προηγούμενα χρόνια, εν τούτοις με ρυθμό μικρότερο από τον ρυθμό ανάπτυξης των χερσαίων μεταφορών, τις οποίες φιλοδοξεί να υποκαταστήσει σε ένα βαθμό, και να συμπληρώσει σε κάποιο άλλο. Επίσης, το συμβούλιο των υπουργών μεταφορών θα πρέπει να εξετάσει τον ρόλο του σε συνεργασία με τους τομείς του περιβάλλοντος της παραγωγής και της ανταγωνιστικότητας των ευρωπαϊκών αγαθών, τον τομέα των δικαιωμάτων των εργαζομένων σε αυτόν τον κλάδο, και να εστιάσει σε θέματα ασφάλειας, τόσο του φορτίου, αλλά και γενικότερα των λιμένων, των θαλασσίων οδών, και των εμπλεκόμενων στη διαδικασία μεταφορών, από τους εργαζόμενους, ως τους πλοιοκτήτες, τους ναυλωτές, τις αρχές κ.τ.λ. Οι προκλήσεις του κλάδου είναι πολλές, κυρίως εν όψει της αναμενόμενης σημαντικής αύξησης του διαμετακομιστικού εμπορίου και των μεταφορών στην Ευρώπη τις επόμενες δεκαετίες.