Ένταξη δημοφιλούς μουσικής και άτυπων διαδικασιών μάθησης στη διδασκαλία της κιθάρας σε παιδιά και εφήβους: μια ολιστική προσέγγιση εκμάθησης του οργάνου

Abstract

Η ωδειακή και σχολική διδασκαλία της κιθάρας ακόμη και σήμερα ακολουθεί σχεδόν αποκλειστικά μία τυπική εκπαιδευτική οδό, που στοχεύει στην απόκτηση γνώσεων και μουσικών δεξιοτήτων, παραβλέποντας ωστόσο την ενεργητική συμμετοχή του μαθητή στην επιλογή του ρεπερτορίου και την ανάγκη προσαρμογής του μαθήματος στο εκπαιδευτικό του προφίλ και στη μουσική του κουλτούρα, χαρακτηριστικά που συναντά κανείς στην άτυπη μουσική μάθηση. Λαμβάνοντας υπ’ όψιν τις ανάγκες των μαθητών της εποχής μας, αλλά και την τάση της γενικής εκπαίδευσης να στρέφεται προς πιο μαθητοκεντρικές διδακτικές προσεγγίσεις, προκύπτει η ανάγκη εξέτασης της συνύπαρξης των δύο πρακτικών στη διδασκαλία του οργάνου, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε ένα «υβριδικό», πιο ολοκληρωμένο μοντέλο διδασκαλίας, που θα συνδυάζει τη δεξιοτεχνία με τη δημιουργικότητα και την απόκτηση γνώσεων μέσα από ένα κανάλι απόλαυσης και ενεργητικής εμπλοκής. Κάτω από αυτή τη θεώρηση, η προοπτική της χρήσης της δημοφιλούς μουσικής και των στρατηγικών μάθησής της στη διδασκαλία της κιθάρας κρίνεται απαραίτητη, ώστε να «μπολιαστεί» η τυπική εκπαίδευση με την πιο σύγχρονη και πιο κοντά στις εκφραστικές ανάγκες των μαθητών προσέγγιση της άτυπης μάθησης. Να γεφυρωθεί το χάσμα ανάμεσα στη μουσική-στο-σχολείο και τη δική τους μουσική. Να γίνει η όσμωση των δύο πρακτικών και να δημιουργηθούν έτσι ισχυρότερα κίνητρα στα παιδιά και τους εφήβους να πλησιάσουν τη μουσική, να μάθουν, να δημιουργήσουν, να την κοινωνήσουν και να την απολαύσουν σε μια δια βίου σχέση, συνδυάζοντας την ωφέλεια με την τέρψη. Οι τρόποι που προτείνονται σε αυτή την εργασία προκειμένου να ενσωματωθούν οι άτυπες διαδικασίες μάθησης στην εκπαίδευση της κιθάρας, όπως αναδύονται μέσα από τη βιβλιογραφία είναι η προσθήκη αυτοσχεδιασμού, σύνθεσης, διασκευής και παραγωγής, ακουστικής μάθησης καθώς και ομαδικού μαθήματος, η διεύρυνση του ρεπερτορίου, ο επαναπροσδιορισμός του ρόλου του δασκάλου και η εφαρμογή της μεθόδου Σουζούκι.