Η χρήση του φλάουτου στη μουσικοθεραπεία, ως μέσο που διευκολύνει τη δέσμευση της προσοχής και της επικοινωνίας σε ενήλικα με διαταραχή αυτιστικού φάσματος

Abstract

Ο αυτισμός ανήκει στις διάχυτες αναπτυξιακές διαταραχές (ΔΑΔ) και εμφανίζεται πριν από την ηλικία των τριών ετών. Τα άτομα με διαταραχές αυτιστικού φάσματος παρουσιάζουν αρκετές δυσκολίες στη συμπεριφορά και την επικοινωνία. Πιο συγκεκριμένα, συχνά δυσκολεύονται να επικοινωνήσουν με τους γύρω τους (λεκτικά και μη λεκτικά), ενώ ταυτόχρονα παρουσιάζουν περιορισμένες κοινωνικές δεξιότητες, γεγονός που τα οδηγεί συχνά στην απομόνωση. Επιπλέον, συνήθως τα χαρακτηρίζουν στερεοτυπικές και επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές και κινήσεις. Υπάρχουν αρκετές προσεγγίσεις που μπορούν να βοηθήσουν στη βελτίωση και στον περιορισμό αυτών των δυσκολιών. Μία από αυτές είναι η μουσικοθεραπευτική προσέγγιση. Η μουσικοθεραπεία ως «τριμελής οικογένεια» προσφέρει τον χώρο για να μπορέσει ένα άτομο να εκφραστεί όπως επιθυμεί, οδηγώντας το σταδιακά προς την αυτοπραγμάτωση, να συνδεθεί με το εσωτερικό παιδί και τις βαθύτερες επιθυμίες του, να μπορέσει για λίγο να βγει από το χάος. Η παρούσα διπλωματική εργασία αφορά μια ποιοτική έρευνα και ειδικότερα μια μεμονωμένη μελέτη περίπτωσης. Συγκεκριμένα, περιγράφει κλινικό έργο που πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη από τον Μάιο του 2022 έως τον Μάιο του 2023 και σχετίζεται με το φλάουτο και τη χρήση αυτού σε συνεδρίες μουσικοθεραπείας με ενήλικα που βρίσκεται στο φάσμα του αυτισμού. Πέρα από το φλάουτο, το οποίο αποτελεί και το βασικό όργανο της γράφουσας, κατά τη διάρκεια των συνεδριών χρησιμοποιήθηκαν διάφορα άλλα όργανα. Στην πορεία των συνεδρίων παρατηρήθηκε ότι συγκεκριμένα το φλάουτο δείχνει να βοηθά στη δέσμευση της προσοχής και της επικοινωνίας. Ως εκ τούτου προέκυψε και η ανάγκη αυτής της ποιοτικής μελέτης, με σκοπό να διερευνηθεί το κατά πόσο και αν η χρήση του φλάουτου στη μουσικοθεραπεία ουμανιστικής προσέγγισης, με στοιχεία ψυχοδυναμικής, μπορεί να διευκολύνει και να βελτιώσει τη δέσμευση της προσοχής και της επικοινωνίας σε ενήλικα με διαταραχή αυτιστικού φάσματος. Αξίζει να αναφερθεί ότι οι συνεδρίες βασίστηκαν στο μεγαλύτερο μέρος τους στον μουσικό κλινικό αυτοσχεδιασμό. Η διπλωματική εργασία ολοκληρώνεται με διατύπωση συμπερασμάτων και προτάσεις για μελλοντικές έρευνες.