Διερεύνηση των κινήτρων συμμετοχής μελών χωρίς αναπηρία στην μικτή θεατρική ομάδα «Εν δυνάμει»

Abstract

Σκοπός της παρούσας έρευνας ήταν η επαλήθευση και η πιθανή επέκταση της Θεωρίας του Αυτοκαθορισμού, με έμφαση στις Βασικές Ψυχολογικές Ανάγκες και στα Εσωτερικά έναντι Εξωτερικών κινήτρων. Η παρούσα έρευνα βασίστηκε στην μικτή θεατρική ομάδα «Εν Δυνάμει» που αποτελείται από άτομα με και χωρίς αναπηρίες. Με τη βοήθεια μίας ομάδας εστίασης μελών χωρίς αναπηρία της θεατρικής, που είναι φοιτητές ή απόφοιτοι δραματικών σχολών εξετάστηκε αν και κατά πόσο οι προθέσεις τους για τη συνεργασία με άτομα με αναπηρία απαντώνται από τη Θεωρία του Αυτοκαθορισμού. Επίσης ερευνήθηκε, τι είναι αυτό που τους ώθησε να επιλέξουν την συγκεκριμένη μικτή ομάδα αντί για μία άλλη θεατρική ή μία με ηθοποιούς αυστηρά τυπικής ανάπτυξης και κατά πόσο ικανοποιήθηκαν οι Βασικές Ψυχολογικές τους Ανάγκες από τη συνεργασία αυτή. Τέλος, σκοπός ήταν να αναδειχθεί το περιβάλλον που ευνοεί ή όχι την κάλυψη αυτών των αναγκών καθώς και προτάσεις για να επιτευχθεί ένα ευνοϊκό περιβάλλον. Τα δεδομένα της παρούσας έρευνας μπορούν να αξιοποιηθούν στον τομέα της εκπαίδευσης καθώς θα αναδείχθηκαν προτάσεις-πρακτικές που μπορούν να υιοθετηθούν και σε εκπαιδευτικές ομάδες. Η ανάλυση των αποτελεσμάτων έγινε με την μέθοδο της θεματικής ανάλυσης. Η ομάδα «Εν δυνάμει» αποτελείται από ανθρώπους που επιθυμούν να παραμείνουν ανήσυχοι, δραστήριοι και ευαίσθητοι σε μια ατελείωτη εξερεύνηση μεταξύ των τεχνών. Οι καλλιτεχνικές τους δραστηριότητες έχουν ως στόχο την ένταξη "διαφορετικών" κόσμων και "μη οικείων" θεμάτων στις τέχνες. Τα αποτελέσματα από την ομάδα εστίασης που πραγματοποιήθηκε έδειξαν ότι η Θεωρία του Αυτοκαθορισμού επαληθεύεται καθώς αποδεικνύεται πως η ικανοποίηση των Βασικών Ψυχολογικών Αναγκών των μελών της ομάδας «Εν Δυνάμει», συμβάλλει στην ακεραιότητα και την ευημερία και ωθεί τους ηθοποιούς να γίνονται όλο και καλύτεροι στο επάγγελμά τους. Το περιβάλλον της ομάδας βασίζεται στην επιτυχή συνεργασία μεταξύ ατόμων με και χωρίς αναπηρία γεγονός που ενισχύει τα εσωτερικά κίνητρα των ατόμων και οδηγεί στην κοινωνική ένταξη, την διατήρηση του πάθους και την δημιουργικότητα. Κλείνοντας, είναι σημαντική η διαπίστωση πως μία μικτή θεατρική ομάδα, όπως η ομάδα «Εν Δυνάμει», μπορεί να προσφέρει σε έναν επαγγελματία ηθοποιό πολλά στοιχεία που μία τυπική ομάδα δεν θα του προσέφερε στον ίδιο βαθμό, υπό τις προϋποθέσεις να υπάρχει η νοοτροπία «παίζω θέατρο πρώτα για όλη την ομάδα ηθοποιών και έπειτα για εμένα» παράλληλα με τον σεβασμό προς κάθε τι διαφορετικό και με την ανάδειξη σημαντικών προσωπικών βιωμάτων και ιστοριών. Η συγκεκριμένη νοοτροπία μπορεί να έχει προεκτάσεις και σε άλλες ομάδες, πέρα από θεατρικές.