Τεχνητή νοημοσύνη και εξόρυξη δεδομένων στην πνευματική ιδιοκτησία υπό το πρίσμα της Οδηγίας 790/2019

Abstract

Η συγκεκριμένη μελέτη αφορά τις προβλέψεις της Οδηγίας 2019/790/ΕΕ για το ζήτημα της εξόρυξης δεδομένων και κειμένων. Στόχος της έρευνας ήταν η ανασκόπηση των σχετικών διατάξεων και παράλληλα η εξήγηση της αναγκαιότητας νομοθετικής ρύθμισης του πεδίου της επιστήμης δεδομένων. Εισαγωγικά, εξηγείται το τι αποτελεί επιστήμη δεδομένων και γιατί σχετίζεται με την πνευματική ιδιοκτησία. Αρχικά, στο δεύτερο κεφάλαιο αυτής της μελέτης, πραγματοποιείται μια λεπτομερής αναφορά στους ορισμούς, τους στόχους και τις μεθόδους της εξόρυξης δεδομένων. Στη συνέχεια, αναλύονται οι νομικές και ηθικές προεκτάσεις αυτών των φαινομένων. Για παράδειγμα, εξετάστηκε με βάση την υπάρχουσα βιβλιογραφία το ζήτημα του αν ένα σύστημα ΑΙ μπορεί να είναι φορέας δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας ή αν ενδεχομένως μπορεί να προβαίνει σε αποφάσεις που αφορούν ανθρώπινες καταστάσεις. Το τρίτο κεφάλαιο είναι αφιερωμένο στην ανάλυση της Οδηγίας. Κυρίως η ανάλυση επικεντρώθηκε στα άρθρα 3 και 4, που αφορούν τις εξαιρέσεις και τις επιφυλάξεις σχετικά με την εξόρυξη κειμένων και δεδομένων, αλλά παρουσιάστηκε και το γενικότερο πλαίσιο του νομοθετήματος. Ξεχωριστή αναφορά πραγματοποιήθηκε στα νομικά αλλά και τα πιο πρακτικά ζητήματα που επέφερε η Οδηγία, τη διαδικασία των διαβουλεύσεων, την κριτική που υπέστη, αλλά και την ανολοκλήρωτη ακόμη πορεία της μεταφοράς της στα εσωτερικά δίκαια των κρατών μελών. Συμπερασματικά, θεωρούμε ότι η νομολογία του ΔΕΕ θα διαμορφώσει σε μεγάλο βαθμό την εφαρμογή της Οδηγίας, η οποία δείχνει ότι το ενωσιακό δίκαιο προσαρμόζεται στις νέες ανάγκες.