Η συμβολή του δυτικού πολιτισμού (περίπτωση της Γαλλίας) στην ανάδειξη της τουρκικής γλώσσας και λογοτεχνίας-προσέγγιση των λογοτεχνικών ρευμάτων που ανθούν στην Τουρκία κατά το δεύτερο μισό του 19ου και τον 20ου αι. με ιστορικές αναφορές

Abstract

Με την εργασία αυτή, ουσιαστικά, επιχειρείται η ιστορική αναζήτηση των αιτίων της μετανάστευσης Τούρκων πολιτών στη Γαλλία μεταξύ 1880-1980, μετανάστευση με πολιτικές, πολιτιστικές και καλλιτεχνικές πτυχές. Φοιτητές, εξόριστοι και Τούρκοι ταξιδιώτες βρέθηκαν αντιμέτωποι κατά την άφιξή τους στη Γαλλία, με μια χώρα με απίστευτο πολιτιστικό, πολιτικό και καλλιτεχνικό πλούτο. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η Γαλλία ήταν ένας προορισμός επιλογής για άτομα που επιθυμούσαν να ταξιδέψουν, να σπουδάσουν ή είχαν εξαναγκαστεί σε εξορία. Οι Ιδέες της Επανάστασης του 1789, η έννοια της Συνταγματικής Μοναρχίας, η υπεροχή των φιλοσόφων της, των διανοουμένων και των αναρίθμητων καλλιτεχνών της, η γεμάτη ιστορία γεωγραφία της, τελικά η ομορφιά της λαμπρής πρωτεύουσας της, έδωσαν σε αυτή τη χώρα απαράμιλλο κύρος. Ήδη από τον 18ο αιώνα, το Παρίσι ήταν το πολιτιστικό κέντρο του κόσμου. Μετανάστες όλων των εθνικοτήτων έμεναν εκεί άλλοτε για να σπουδάσουν, άλλοτε για να περιπλανηθούν και να απολαύσουν αυτό το ευνοϊκό περιβάλλον, χάρη στην ελευθερία της έκφρασης, την πνευματική και καλλιτεχνική απόδραση. Οι Τούρκοι δεν αποτελούσαν εξαίρεση στον κανόνα. Πολλοί από αυτούς ταξίδεψαν ή έζησαν στη Γαλλία, αφήνοντας στο πέρασμά τους αμέτρητες ιστορίες, άρθρα, μυθιστορήματα, πίνακες ζωγραφικής, ποιήματα και απομνημονεύματα. Η επιστροφή τους στη χώρα αποτέλεσε συχνά πηγή πολιτικών, πολιτιστικών και καλλιτεχνικών εξελίξεων.