Η έννοια της ασφάλειας stricto sensus υπό την οπτική του ρεαλισμού

Abstract

O κόσμος που μας περιβάλλει είναι ένα πλαίσιο περίπλοκο, πολυσχιδές, μεταβαλλόμενο και «άναρχο», υπό την έννοια ότι δεν υπακούει πάντα σε κανόνες και αρχές. Δεν θα ήταν υπερβολή λοιπόν να ειπωθεί ότι ο ρεαλισμός παρότι έχει τις ρίζες του σε στοχαστές που έζησαν κάποιες εκατοντάδες χρόνια πριν, όπως ο Θουκυδίδης, ο Χομπς και ο Μακιαβέλι, είναι ένα εξαιρετικά επίκαιρο φιλοσοφικό ρεύμα. Έχοντας λοιπόν ως απαρχή τη ρεαλιστική πεποίθηση ότι η ιστορία είναι ένας επαναλαμβανόμενος αγώνας εξουσίας μεταξύ ανταγωνιζόμενων κρατών, η παρούσα μελέτη επιχειρεί να διερευνήσει την έννοια της ασφάλειας υπό το πρίσμα του ρεαλισμού. Έμφαση δίνεται στον τομέα της εθνικής ασφάλειας, με δεδομένο ότι ο ρεαλισμός τοποθετεί στο επίκεντρο του στοχασμού του το κράτος και την επιβίωσή του. Από τη βιβλιογραφική επισκόπηση προκύπτει ότι τα κράτη συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν την εθνική ασφάλεια ως μέγιστη προτεραιότητα, έχοντας αναμφισβήτητα έναν ρεαλιστικό προσανατολισμό ως προς το συγκεκριμένο ζήτημα. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η μελέτη κάνει μία συνοπτική διασύνδεση των κυριότερων συμπερασμάτων με την εθνική ασφάλεια της Ελλάδας και προβαίνει σε προτάσεις για την προάσπισή της σε καιρούς χαλεπούς.