Το Ολυμπιακό Κίνημα στα κομμουνιστικά και μεταψυχροπολεμικά Βαλκάνια. Πολιτικές και θεσμικές παράμετροι

Abstract

Το Ολυμπιακό Κίνημα αποτελεί ένα ισχυρότατο παγκόσμιο κίνημα, με θεσμικές, πολιτικές, οικονομικές, κοινωνικές και αθλητικές προεκτάσεις. Με τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, δημιουργούνται οι Ολυμπιακές Επιτροπές, Ακαδημίες και Ομοσπονδίες στα νεοσύστατα κομμουνιστικά Βαλκανικά κράτη και αναδιαμορφώνονται οι αντίστοιχες Επιτροπές στα μη κομμουνιστικά Βαλκάνια. Το τέλος της ψυχροπολεμικής εποχής και η κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού, έχουν ως αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός νέου status quo στον Ολυμπιακό χάρτη, αναπτύσσοντας προσδοκίες και ελπίδες για μια αποτελεσματικότερη αξιοποίηση του αθλητισμού ως μέσου για την προαγωγή της διεθνούς συνεργασίας στα μεταψυχροπολεμικά Βαλκάνια.

The Olympic Movement constitutes a powerful global movement with institutional, political, economic, social and sporting parameters. At the end of World War II, the Olympic Committees and Academies are created in the newly formed communist Balkan states and the corresponding Committees in the non-communist Balkans are configured accordingly. The end of the Cold War era and the collapse of Communism have as a result the creation of a new status quo in the Olympic map, developing expectations for a more efficient utilization of sport as a means for the promotion of international cooperation in the Post- Cold War Balkans.