Υποστήριξη και διαχείριση της απώλειας και της θλίψης μέσα από τη Μουσικοθεραπεία σε ηλικιωμένα άτομα με άνοια που ζουν σε γηροκομείο – Μελέτη δύο περιπτώσεων

Abstract

Η άνοια έχει μια χρόνια και προοδευτική φύση, καθώς υπάρχει εξασθένηση στην ικανότητα επεξεργασίας της σκέψης και της γνωστικής λειτουργίας πέρα από τα επίπεδα που μπορεί να αναμένονται στην κανονική γήρανση. Η μουσικοθεραπεία είναι πλέον μία από τις πιο συχνές κλινικές παρεμβάσεις για την υποστήριξη ατόμων με άνοια. Η παρούσα μελέτη διερευνά το πώς η μουσικοθεραπεία ουμανιστικής προσέγγισης, με στοιχεία της ψυχοδυναμικής, μπορεί να υποστηρίξει και να διαχειριστεί συναισθήματα απώλειας και θλίψης ατόμων της τρίτης ηλικίας με άνοια που ζουν σε γηροκομείο. Η έρευνα έγινε μέσω ποιοτικής μελέτης και ανάλυσης δύο περιπτώσεων με άνοια, κάτι το οποίο επιτεύχθηκε κατά τη συστηματική παρατήρηση βιντεοσκοπημένων ατομικών συνεδριών μουσικοθεραπείας και την λεπτομερή ανάλυση των σημαντικών στιγμών από τις οπτικογραφήσεις των συνεδριών της κάθε περίπτωσης, υπό την επίβλεψη προσωπικού επόπτη αλλά και ανάλυση αποσπασμάτων από άλλο επόπτη σε ομαδική εποπτεία. Ο συνδυασμός των δύο εποπτειών παρείχε την όσο το δυνατόν πιο αντικειμενική οπτική. Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι η Μουσικοθεραπεία αποτελεί ένα χώρο στον οποίο τα άτομα με άνοια μπορούν να εκφράσουν ελεύθερα συναισθήματα απώλειας και θλίψης μέσα από τη μουσική. Επιπρόσθετα, αποδείχθηκε πως η Μουσικοθεραπεία και η σχέση με τον θεραπευτή μπορεί να επιβραδύνει ή να μειώσει την άνοια, να ενδυναμώσει τις γνωστικές και ψυχονοητικές ικανότητες των ατόμων με άνοια και να ενισχύσει την αυτοεκτίμηση και αίσθηση της ταυτότητας των ατόμων αυτών. Ακόμη, τα αποτελέσματα της συγκεκριμένης έρευνας ενισχύουν την ανάγκη της εξατομικευμένης προσέγγισης και τις διαφοροποιημένες τεχνικές, που καλείται ο μουσικοθεραπευτής να χρησιμοποιήσει στο κλινικό έργο του με άτομα με άνοια. Τέλος, για να γενικευθούν τα συμπεράσματα θα πρέπει να διεξαχθούν έρευνες με μεγαλύτερο δείγμα πληθυσμού.