Η αποτελεσματικότητα των κυρώσεων στην αντιμετώπιση της τρομοκρατίας και της εγκληματικής δραστηριότητας μη κυβερνητικών δρώντων

Abstract

Η τρομοκρατία και η εγκληματική δραστηριότητα μη κυβερνητικών δρώντων άρχισε να απασχολεί τις διεθνείς εξελίξεις όλο και περισσότερο από τα τέλη του 20ου αιώνα και ιδίως από τις αρχές του 21ου αιώνα. Καταλυτικής σημασίας γεγονός αποτέλεσε η τρομοκρατική επίθεση στις ΗΠΑ την 11η Σεπτεμβρίου του 2001. Από το σημείο αυτό και ύστερα η αντιμετώπιση της τρομοκρατίας παίρνει νέα τροπή. Ο ΟΗΕ, οι διάφοροι περιφερειακοί οργανισμοί (π.χ. Ε.Ε, Αφρικανική Ένωση) αλλά και πολλά κράτη οφείλουν πλέον να την αντιμετωπίσουν. Εξάλλου δεν είναι λίγα τα κράτη που έχουν πληγεί από τρομοκρατικές επιθέσεις. Ένας από τους τρόπους αυτούς αποτέλεσαν, αλλά και εξακολουθούν να αποτελούν, οι κυρώσεις σε οικονομικό και εμπορικό επίπεδο εναντίον των τρομοκρατικών οργανώσεων. Μερικές εκ των σημαντικότερων, η Αλ Κάιντα και ο ISIS, κατάφεραν σε σημαντικό βαθμό να αποτελέσουν απειλή σε παγκόσμιο επίπεδο ως προς την έκταση των επιθέσεών τους και γι’ αυτό να λάβουν ιδιαίτερη δημοσιότητα. Το αποτέλεσμα ήταν μια ευρεία αλλαγή στην αντιμετώπιση της τρομοκρατίας καθώς ο κίνδυνος πλέον ξεπερνούσε τα νοητά σύνορα των χωρών με εμπλεκόμενους από πάρα πολλές χώρες ταυτόχρονα. Το ερώτημα που τίθεται εκ του αποτελέσματος πλέον, είναι το κατά πόσο οι κυρώσεις και τα μέτρα εναντίον των συγκεκριμένων οργανώσεων αλλά και γενικά κατά της τρομοκρατίας, που λαμβάνονται από τους θεσμούς του ΟΗΕ, των περιφερειακών οργανισμών κ.ο.κ, πετυχαίνουν τον στόχο τους.