Η κατάχρηση των κανόνων των φορολογικών διατάξεων με την χρήση μηχανισμών φοροαποφυγής στην ελληνική επικράτεια. Πως διαμορφώνεται το νέο τοπίο των τεχνικών διευθετήσεων σε εταιρικό και ενδοομιλικό επίπεδο.

Abstract

Το φορολογικό δίκαιο αποτελεί κλάδο του Δημοσίου Δικαίου. Μεταξύ των πηγών άντλησης εσόδων για το κράτος κεντρική θέση έχει η φορολογία. Η μεταβίβαση αγοραστικής δύναμης από τον ιδιωτικό τομέα στο Κράτος επιδιώκεται με αναγκαστικού χαρακτήρα μέσα, όπως ο φόρος. Ένα από τα βασικά προβλήματα που καλείται να αντιμετωπίσει ο φοροελεγκτικός μηχανισμός στην Ελληνική Επικράτεια είναι η φοροαποφυγή. Οι φορολογούμενοι, ανεξαρτήτως φορολογικής δικαιοδοσίας, ενεργούν με απώτερο σκοπό την μείωση των φορολογικών επιβαρύνσεων. Στις περιπτώσεις διάπραξης φοροδιαφυγής, παράβασης δηλαδή των διατάξεων της φορολογικής νομοθεσίας, εκτός από τις διοικητικές κυρώσεις, ασκούνται και ποινικές διώξεις κατά περίπτωση. Αντιθέτως, εξ ορισμού η φοροαποφυγή οδηγεί στην αποφυγή καταβολής φόρων με «νόμιμο» τρόπο. Η φορολογική διοίκηση για την αντιμετώπιση της φοροαποφυγής προέβη στην νομοθέτηση κανόνων αντικαταχρηστικότητας του φορολογικού δικαίου, εισάγοντας τον γενικό κανόνα απαγόρευσης καταχρήσεων σε συνδυασμό και με ειδικότερες διατάξεις. Η δυσκολία αναγνώρισης, πρόληψης και καταστολής της φοροαποφυγής, έγκειται αφενός στην πολυπλοκότητα και πολυνομία της φορολογικής νομοθεσίας και αφετέρου στον προσανατολισμό των φορολογούμενων για την μείωση της φορολογητέας ύλης μέσω φορολογικών πλεονεκτημάτων. Αντικείμενο της παρούσας εργασίας αποτελεί η παρουσίαση των μηχανισμών φοροαποφυγής που υιοθετούν οι ελληνικές επιχειρήσεις και ο τρόπος αντιμετώπισης αυτών από μέρους της φορολογικής διοίκησης. Στην παρούσα εργασία καταγράφονται και διερευνώνται σχήματα επιχειρήσεων με σαφή προσανατολισμό την φοροαποφυγή δια μέσου της κατάχρησης των φορολογικών διατάξεων.