Η Στρατηγική σημασία της παρουσίας της Ελλάδας στη Μέση Ανατολή. Η περίπτωση των Ελληνο - σαουδαραβικών σχέσεων.

Abstract

Η ορμητική βιασύνη της τουρκικής περιφερειακής πολιτικής από το τέλος του 2019 είχε ως αποτέλεσμα να ταρακουνήσει την Ελλάδα, καθιστώντας το 2020 ένα πολύ ιδιαίτερο έτος για την εξωτερική πολιτική της. Εκτός από τις νέες θαλάσσιες οριοθετήσεις, η Ελλάδα έχει επιδιώξει πάνω απ' όλα να αναπτύξει συνέργειες, συμπεριλαμβανομένων των στρατιωτικών δυνάμεων στη Μέση Ανατολή μέσω των οποίων μπορεί να αντιμετωπίσει τα τουρκικά σχέδια στην ανατολική Μεσόγειο, των οποίων είναι ο πρώτος στόχος με την Κύπρο. Επιδιώκει επίσης να εκσυγχρονίσει την αεροπορία και το ναυτικό της. Οι βλέψεις της Ελλάδας στη Μέση Ανατολή ήταν σχετικά σταθερές από την περίοδο του Β' Παγκοσμίου Πολέμου αλλά και μετά το τέλος της ψυχροπολεμικής περιόδου. Βασική της επιδίωξη ήταν η διασφάλιση καλής και, ει δυνατόν, φιλικής σχέσης με τις αραβικές χώρες. Στο σταυροδρόμι των αυτοκρατορικών δρόμων τριών ηπείρων, η Ελλάδα διοικεί την είσοδο και την έξοδο των Δαρδανελίων: εξ ου και το διεθνές ενδιαφέρον της θέσης της. Είναι στο Αιγαίο και στα Βαλκάνια που καθορίζει την εθνική πολιτική της. Από τη γεωγραφική της θέση προκύπτει η ανάγκη να εξασφαλίσει διεθνείς επικοινωνίες, καθώς και της δική της ασφάλεια σε στεριά και θάλασσα.