Ευρωπαϊκές πολιτικές και ελληνική πραγματικότητα στο χώρο της προσχολικής εκπαίδευσης και φροντίδας. Ισότιμη πρόσβαση και μέριμνα για παιδιά ευάλωτων κοινωνικών ομάδων.

Abstract

Η πρώτη παιδική ηλικία είναι πολύ κρίσιμη περίοδος, σύμφωνα με πολυάριθμες μελέτες και ερευνητικά δεδομένα. Είναι η εποχή όπου τα παιδιά δημιουργούν τα θεμέλια και την ικανότητα να μαθαίνουν καθ όλη τη διάρκεια της ζωή τους. Ο ρόλος της προσχολικής εκπαίδευσης και φροντίδας συνεπώς , είναι καθοριστικός στην προώθηση της μάθησης για όλα τα παιδιά, της κοινωνικής ένταξης, της ευημερίας, της ανάπτυξης και της συνολικής ευτυχίας τους και θα πρέπει να θεωρείται το θεμέλιο των συστημάτων εκπαίδευσης. Οι δαπάνες για την προσχολική εκπαίδευση αποτελούν έγκαιρη επένδυση στο ανθρώπινο κεφάλαιο με υψηλή απόδοση ιδιαίτερα για τα παιδιά που βρίσκονται σε μειονεκτική κατάσταση και θα έπρεπε να αποτελούν απόλυτη προτεραιότητα κάθε κοινωνικής και εκπαιδευτικής πολιτικής. Η παροχή ίσων ευκαιριών σε όλα τα παιδιά ,έχει πολλαπλά οφέλη για την ανάπτυξή τους αλλά ταυτόχρονα έχει σημαντικές επιπτώσεις στην κοινωνική συνοχή, την οικονομική ανάπτυξη και την καταπολέμηση των ανισοτήτων σε μία κοινωνία. Για να αποφέρουν όμως τα προγράμματα προσχολικής εκπαίδευσης τα αναμενόμενα οφέλη, θα πρέπει να είναι υψηλής ποιότητας και οι παρεχόμενες υπηρεσίες σε προσχολικές δομές προσβάσιμες, οικονομικά προσιτές και χωρίς αποκλεισμούς. Οι υπεύθυνοι χάραξης εκπαιδευτικής πολιτικής σε όλα τα κράτη μέλη της Ε.Ε., λαμβάνοντας υπόψη την κοινωνική και εκπαιδευτική ανταποδοτικότητα στην προσχολική εκπαίδευση, επικεντρώνονται στην βελτίωση της ποιότητας και την διεύρυνση της πρόσβασης σε αυτήν. Η στόχευση αυτή εναρμονίζεται με την 11η αρχή του Ευρωπαϊκού πυλώνα κοινωνικών δικαιωμάτων και με τον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης όπου η εκπαίδευση αναγνωρίζεται ως δικαίωμα όλων των παιδιών. Ποια όμως είναι η κατάσταση της προσχολικής εκπαίδευσης στην Ελλάδα; Η προσχολική εκπαίδευση φαίνεται να μην είναι στο επίκεντρο της εκπαιδευτικής πολιτικής . Το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα εμφανίζεται να αγνοεί μια σειρά από δοκιμασμένες διεθνείς καλές πρακτικές και να έχει πολύ αργούς ρυθμούς στις όποιες τομές και μεταρρυθμίσεις . Η ανάγκη βελτίωσης της ποιότητας και διεύρυνσης της πρόσβασης είναι επιτακτική. Η έλλειψη επενδύσεων στην προσχολική εκπαίδευση την καταστεί αναξιοποίητη ευκαιρία. Λέξεις Κλειδιά: προσχολική εκπαίδευση, πρόσβαση , πλαίσιο ποιότητας , ίσες ευκαιρίες