Μελέτη του ψηφιακού χάσματος στην εκπαίδευση των παιδιών με ειδικές ανάγκες την περίοδο της πανδημίας Covid-19

Abstract

Το κλείσιμο των σχολείων και η μεταφορά της εκπαίδευσης στο σπίτι μέσω διαδικτύου, έπειτα από το ξέσπασμα της πανδημίας του Covid-19, βρήκε όλους τους δασκάλους, μαθητές και γονείς απροετοίμαστους. Ιδιαίτερα για τους μαθητές με ειδικές ανάγκες που αντιμετώπιζαν ήδη περισσότερες προκλήσεις στην εκπαίδευση, από τους συμμαθητές τους, αυτή η κατάσταση επιδείνωσε τα προβλήματά τους, δημιουργώντας ένα επιπλέον ψηφιακό χάσμα. Αυτή η έρευνα πραγματοποιήθηκε με σκοπό να διερευνηθεί η αύξηση αυτού του χάσματος, τα επιπλέον προβλήματα που αντιμετώπισαν αυτοί οι μαθητές στη διάρκεια της διαδικτυακής τους εκπαίδευσης και να γίνουν προτάσεις προς την εκπαιδευτική κοινότητα για την επίλυση αυτού του ζητήματος. Για το σκοπό αυτό, χρησιμοποιήθηκε η ερμηνευτική φαινομενολογική ανάλυση, για ποιοτική ανάλυση δεδομένων που αντλήθηκαν μέσω ημιδομημένων συνεντεύξεων σε δασκάλους δημοτικής εκπαίδευσης σε δημόσια σχολεία της Ελλάδας. Τα αποτελέσματα που προέκυψαν, επιβεβαιώνουν την αρχική θεώρηση, της αύξησης του χάσματος, ωστόσο τα περισσότερα προβλήματα οφείλονται στην έλλειψη υποδομών και κατάλληλης προετοιμασίας των εκπαιδευτικών για εξ’ αποστάσεως διδασκαλία. Η έρευνα έδειξε, λοιπόν, ότι αν το υπουργείο παιδείας εξοπλίσει τους δασκάλους με τα απαραίτητα ψηφιακά εργαλεία και τους επιμορφώσει, θα έχουν κι εκείνοι τη δυνατότητα, με τη σειρά τους, να διδάξουν πιο αποδοτικά και να είναι σε θέση να υποστηρίξουν τους μαθητές πρακτικά και ψυχολογικά. Παράλληλα, στη διαδικτυακή εκπαίδευση, πρέπει και οι γονείς να αναλαμβάνουν έναν υποστηρικτικό ρόλο και να ενημερώνονται για τους τρόπους με τους οποίους μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά τους.