Οι παραβιάσεις της ελληνικής ουδετερότητας κατά τον Α ́ Παγκόσμιο Πόλεμο

Abstract

Η παρούσα εργασία, λαμβάνοντας υπόψη το διεθνές δίκαιο της εποχής και, συγκεκριμένα, τον θεσμό της ουδετερότητας, όπως ορίστηκε στο κείμενο της Ενότητας V της Σύμβασης της Χάγης (1907), επιχειρεί να μελετήσει πρωτογενές και δευτερογενές ιστορικό υλικό, προκειμένου να ερμηνεύσει με τη δέουσα επιστημονική ψυχραιμία τις σημειωθείσες παραβιάσεις της ουδετερότητας του ελληνικού κράτους, κατά την περίοδο του Α ́ Παγκοσμίου Πολέμου. Ένα πεδίο, που συνέβαλε καθοριστικά στην πολιτική αντιπαράθεση, μεταξύ του πρωθυπουργού Βενιζέλου και του βασιλιά Κωνσταντίνου, καθώς οι αλληλοκατηγορίες για τις παραβιάσεις της ελληνικής ουδετερότητας καθόρισαν το περιεχόμενο της σύγκρουσης και δίχασαν την ελληνική κοινωνία.

This paper, taking into account the international law at the beginning of the 20th century and, in particular, neutrality; an institution defined in the text of Section V of the Hague Convention (1907), attempts to examine primary and secondary historical sources in order to analyze, with proper scientific composure, the violations of neutrality in Greece, during World War I. An area, contributed severely to the political confrontation between Prime Minister Eleftherios Venizelos and King Constantine I, as mutual accusations for the violations of Greek neutrality determined the content of political conflict and divided Greek society.