Διαχείριση συγκρούσεων εκπαιδευτικού προσωπικού στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση

Abstract

Ο σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν να εξετάσει τις συγκρούσεις του εκπαιδευτικού προσωπικού στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση. Οι στόχοι περιλάμβαναν την αναζήτηση των αιτιών, των τρόπων διαχείρισης από τους/τις διευθυντές/ντριες, των συνεπειών, από την οπτική των εκπαιδευτικών, καθώς και τη διερεύνηση των απαντήσεων των ερωτηθέντων, με βάση τα δημογραφικά στοιχεία και τους διαφορετικούς τύπους σχολείου. Το δείγμα αποτέλεσαν 179 εκπαιδευτικοί διαφόρων ειδικοτήτων. Πέρα από τη μελέτη της βιβλιογραφίας, υλοποιήθηκε ποσοτική έρευνα σε σχολεία Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης της Β. Ελλάδας, κυρίως του Ν. Θεσσαλονίκης, σε Ολοήμερα Ενιαίου Τύπου σχολεία (121 εκπαιδευτικοί), σε Ολοήμερα Πειραματικά Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης σχολεία (23 εκπαιδευτικοί) και σε Ολοήμερα Πειραματικά σχολεία (35 εκπαιδευτικοί). Σύμφωνα με την έρευνα, οι οργανωτικές αδυναμίες και ο τρόπος διοίκησης των διευθυντών/ντριών ήταν οι πιο σημαντικοί λόγοι συγκρούσεων. Η συνεργασία ήταν η τεχνική που φάνηκε να χρησιμοποιείται περισσότερο στα σχολεία. Μεταξύ των θετικών συνεπειών η πρώτη επιλογή ήταν η «Κινητοποίηση προς αναζήτηση καλύτερων τρόπων επίλυσης των προβλημάτων» και στις αρνητικές συνέπειες ήταν η «Δημιουργία αρνητικού κλίματος και καχυποψίας», με τη «Μείωση της διάθεσης για συνεργασία» αρκετά κοντά. Όσον αφορά τα δημογραφικά στοιχεία, δεν παρατηρήθηκαν ιδιαίτερες διαφοροποιήσεις, αν και περισσότερο οι άνδρες, σε σύγκριση με τις γυναίκες, φάνηκε να επιλέγουν τη συνεργασία/ενσωμάτωση ως τρόπο διαχείρισης από τους/τις διευθυντές/ντριες. Ηλικία και έτη υπηρεσίας, σε κάποιες κατηγορίες, έδειξε να επηρεάζουν την αναγνώριση των αιτιών ή των συνεπειών. Επίσης, παρατηρήθηκε πως τις αρνητικές συνέπειες τις αντιλαμβάνονταν πιο πολύ οι μόνιμοι υπάλληλοι σε σχέση με τους αναπληρωτές/τριες και όσοι/ες εργάζονταν σε σχολεία Πειραματικά σε σύγκριση με αυτούς/ές που ήταν σε Πειραματικά Διαπολιτισμικά σχολεία. Αν και κάποιος/α θα περίμενε να υπάρχουν ίσως εμφανείς διαφορές ανάμεσα στους διαφορετικούς τύπους σχολείων, δε διαπιστώθηκε κάτι τέτοιο. Αυτό που θεωρήθηκε αξιοσημείωτο ήταν ο μεγάλος αριθμός ατόμων με αυξημένα τυπικά προσόντα.