Διερεύνηση απόψεων των εκπαιδευτικών ειδικής και γενικής αγωγής στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση για την εκπαιδευτική συμπερίληψη των μαθητών με βαριές ή/και πολλαπλές αναπηρίες στο γενικό σχολείο

Abstract

Η αρχή της εκπαιδευτικής συμπερίληψης προβάλλεται ως μέσο για τη δημιουργία ενός καλύτερου κόσμου με στόχο τα βέλτιστα δυνατά οφέλη για όλους τους μαθητές μέσω της φοίτησής τους σε ένα ενιαίο συμπεριληπτικό πλαίσιο, ένα Σχολείο για Όλους. Η παρούσα έρευνα διερευνά τις απόψεις των εκπαιδευτικών Γενικής και Ειδικής Αγωγής Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης αναφορικά με την εκπαιδευτική συμπερίληψη μαθητών με βαριές ή/και πολλαπλές αναπηρίες στο Γενικό Σχολείο. Ειδικότερα, επιχειρείται να εξεταστούν οι απόψεις των εκπαιδευτικών για τον όρο εκπαιδευτική συμπερίληψη αρχικά ως προς τη γενική της έννοια και στη συνέχεια πιο συγκεκριμένα για τους μαθητές με βαριές ή/και πολλαπλές αναπηρίες. Επιπροσθέτως, η έρευνα διερευνά εάν υπάρχουν διαφοροποιήσεις μεταξύ των απόψεων των συμμετεχόντων βάσει των δημογραφικών τους χαρακτηριστικών και τέλος εξετάζονται οι παράγοντες, ο οποίοι συμβάλλουν στην επιτυχή συμπερίληψη των μαθητών με βαριές ή/και πολλαπλές αναπηρίες, σύμφωνα με τις δηλώσεις των ερωτηθέντων. Για την επίτευξη του σκοπού της έρευνας διερευνήθηκαν οι απόψεις 201 εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, οι οποίοι είτε εργάζονταν στη γενική είτε στην ειδική εκπαίδευση, μέσω της χρήσης ερωτηματολογίου ως ερευνητικού εργαλείου. Τα αποτελέσματα φανέρωσαν ότι η πλειοψηφία των εκπαιδευτικών που συμμετείχαν στην έρευνα φαίνεται να τοποθετείται θετικά περί της εκπαιδευτικής συμπερίληψης των μαθητών με βαριές ή/και πολλαπλές αναπηρίες υπό προϋποθέσεις. Πιο συγκεκριμένα, υποστηρίζουν πως η υλοποίηση της εκπαιδευτικής συμπερίληψης προϋποθέτει κατάλληλες υλικοτεχνικές υποδομές και εξοπλισμό, συνεργασία και επικοινωνία μεταξύ εκπαιδευτικών, γονέων, μαθητών, επιμόρφωση, κατάρτιση και ενημερότητα, τροποποιήσεις στο Αναλυτικό Πρόγραμμα Σπουδών, σύγχρονες μορφές διδασκαλίας, αλλαγές στην κουλτούρα της σχολικής μονάδας, αλλαγές στις αντιλήψεις για τα άτομα με αναπηρία, ολιστική προσέγγιση στην παρέμβαση, προσλήψεις εκπαιδευτικών και βοηθητικού προσωπικού και αύξηση των οικονομικών πόρων για την εκπαίδευση.