Η Μετασχηματίζουσα μάθηση στην εκπαίδευση ενηλίκων και η σύγκρισή της με τη συμπεριφοριστική θεωρία

Abstract

Η παρούσα διπλωματική εργασία επιχειρεί σε θεωρητικό επίπεδο, αφού προηγηθεί μία συνοπτική παρουσίαση του πεδίου της εκπαίδευσης ενηλίκων αλλά και των βασικών φιλοσοφικών θεωριών μάθησής της, τη διεξοδική παρουσίαση και σύγκριση των χαρακτηριστικών δύο φαινομενικά εντελώς αντίθετων μαθησιακών θεωριών, αυτών της μετασχηματίζουσας μάθησης και του συμπεριφορισμού, ως προς τους βασικούς εκπαιδευτικούς πυλώνες της μάθησης, του εκπαιδευτή, του εκπαιδευόμενου και της διδασκαλίας. Απώτερος στόχος αυτής της σύγκρισης είναι καταστεί σαφής στο τέλος η ανάγκη συνδυασμού αυτών των δύο θεωριών από τον εκπαιδευτή ενηλίκων στη διδακτική πράξη, η οποία προκειμένου να είναι αποτελεσματική χρειάζεται να αξιοποιήσει στοιχεία τόσο της συντηρητικής και δασκαλοκεντρικής συμπεριφοριστικής θεωρίας όσο και της προοδευτικής και μαθητοκεντρικής μετασχηματίζουσας μάθησης. Με αφορμή την ανάγκη αυτή, ακολουθεί η παρουσίαση μίας εμπειρικής έρευνας που επιχειρεί να δώσει απάντηση στο ερώτημα σχετικά με το ποια ακριβώς είναι η κλίση των εκπαιδευτών ενηλίκων ως προς τις δύο θεωρίες βάσει των παραπάνω εκπαιδευτικών πυλώνων. Το δείγμα αποτελείται από 13 εκπαιδευτές ενηλίκων που επιλέχθηκαν βάσει της σκόπιμης δειγματοληψίας κριτηρίου, στους οποίους χρησιμοποιήθηκε το ερευνητικό εργαλείο της ημιδομημένης ποιοτικής συνέντευξης. Η μέθοδος ανάλυσης των αποτελεσμάτων είναι η θεματική ανάλυση βάσει της οποίας οι απαντήσεις των εκπαιδευτών κατηγοριοποιήθηκαν σε τέσσερις θεματικούς άξονες οι οποίοι ταυτίζονται με τους εκπαιδευτικούς πυλώνες.