Η λογιστική αρχή της συνέχισης της δραστηριότητας και η σχέση της με τον εξωτερικό έλεγχο

Abstract

Σκοπός της παρούσας έρευνας είναι η μελέτη της σχέσης του εξωτερικού ελέγχου με την αρχή της συνέχισης της δραστηριότητας. Η συγκεκριμένη παραδοχή δεν σχετίζεται με τυχόν στείρα εφαρμογή λογιστικών κανόνων καθώς η αξιολόγησή της έχει σημαίνουσα αξία στην οικονομία και τους επενδυτές. Στο πλαίσιο αυτό βρίσκει εφαρμογή και η μελέτη του θέματος από τους εξωτερικούς ελεγκτές σε μια προσπάθεια περαιτέρω ενίσχυσης της χρηματοοικονομικής πληροφόρησης και προστασίας των ενδιαφερόμενων. Οι αδυναμίες του παρελθόντος όσον αφορά την γνωμοδότηση των εξωτερικών ελεγκτών σχετικά με το θέμα, καθιστά τη μελέτη των παραγόντων που την καθορίζουν πολύ σημαντική ειδικά σε μια περίοδο που η ανησυχία για την μελλοντική πορεία των επιχειρήσεων είναι αυξημένη λόγω των μέτρων που έχουν ληφθεί για την αντιμετώπιση της πανδημίας. Η σφαιρική αντιμετώπιση του θέματος θεωρείται ότι θα συμβάλει σημαντικά στην καλύτερη εφαρμογή των σχετικών θεμάτων αλλά κυρίως μπορεί να αποτελέσει οδηγό για τις επιχειρήσεις και τους ελεγκτές στην τρέχουσα αρνητική και πρωτόγνωρη οικονομική συγκυρία. Αυτό ενισχύεται από το γεγονός ότι η έρευνα πραγματοποιήθηκε εν μέσω της κρίσης με ερωτηματολόγιο σε ελεγκτές, δηλαδή άτομα άμεσα εμπλεκόμενα με την σχετική διαδικασία και των προβλημάτων που ανακύπτουν αυτή την περίοδο. Γενικά από τους ελεγκτές αναγνωρίζεται η σημασία της αξιολόγησης της παραδοχής της συνέχισης της δραστηριότητας, της σημασίας παροχής επαρκών γνωστοποιήσεων τόσο από τη διοίκηση όσο και από τους ελεγκτές αλλά και της μικρής συμβολής του εσωτερικού ελέγχου για την διασφάλιση της συνέχισης της δραστηριότητας. Ειδικά για τις ανάγκες που έχουν ανακύψει από την πανδημία επισημαίνεται η σημασία παροχής πρόσθετων πληροφοριών, είτε υπάρχουν αμφιβολίες για τη συνέχιση της δραστηριότητας είτε όχι, ειδικά σχετικά με θέματα που αφορούν την ρευστότητα, τις ταμειακές ροές και τις δυνατότητες χρηματοδότησης των επιχειρήσεων. Τέλος επισημαίνεται η ανάγκη για αντιμετώπιση του θέματος με περισσότερο κριτική σκέψη από πλευράς των ελεγκτών αλλά και η ανάγκη πιο τακτικών αξιολογήσεων της παραδοχής της συγκεκριμένη περίοδο.