Τουρισμός και μεταφορές. Η χρήση υδροπλάνων ως μέσο διασύνδεσης των ελληνικών νησιών και η επίδραση τους στην τοπική οικονομία.

Abstract

Η δυνατότητα μετάβασης σε μια περιοχή αποτελεί ουσιαστικό παράγοντα για την ενδυνάμωση του τουριστικού προϊόντος της. Λόγω της ιδιαιτερότητας των εδαφών της Ελλάδος και της πληθώρας νησιών, πολλές φορές η διασύνδεση αυτή δεν επιτυγχάνεται με συμβατικά μέσα (τακτικά δρομολόγια αεροπλάνων, πλοίων). Το κενό αυτό, στο μεταφορικό έργο, μπορεί να καλύψει η δημιουργία και ανάπτυξη βάσεων υδατοδρομίου και υδροπλάνων. Λαμβάνοντας υπόψη ότι η εύκολη προσβασιμότητα σε ένα μέρος, αυξάνει την επισκεψιμότητα και τα έσοδα από τον τουρισμό, πολλές περιοχές, κυρίως νησιωτικές, στη χώρα μας θα μπορούσαν να επωφεληθούν από αυτήν την εναλλακτική μορφή μετακίνησης. Δυστυχώς, η απουσία νομοθετικού πλαισίου και η έλλειψη δημόσιας ή ιδιωτικής πρωτοβουλίας για την ανάπτυξη των υδροπλάνων, δεν επέτρεψαν την ανάπτυξη σχετικών υποδομών στην Ελλάδα. Μόλις πρόσφατα, με το νομοθέτημα 466/2020 εισήχθη ένα ουσιαστικό πλαίσιο, το οποίο καθορίζει ένα συγκεκριμένο πλέγμα διαδικασιών και ελέγχων για τη δημιουργία και λειτουργία υδατοδρομίων καθώς επίσης ορίζεται το πεδίο ευθύνης όλων των εμπλεκόμενων φορέων. Η έλευση ιδιωτικής πρωτοβουλίας θα δώσει ώθηση στην ανάπτυξη του κλάδου και αναμένεται ότι θα συμβάλει πολυποίκιλα στο κοινωνικό σύνολο. Πρώτον, θα οδηγήσουν στην αύξηση των τουριστικών εσόδων των περιοχών αυτών. Αφενός, η μεγαλύτερη προσβασιμότητα θα οδηγήσει σε αύξηση των τουριστών, αφετέρου η χρήση υδροπλάνων προσελκύει από μόνη της καλύτερης ποιότητας τουρίστες οι οποίοι αποφέρουν σημαντικά υψηλότερο έσοδο. Δεύτερον, η ανάπτυξη της οικονομίας στα μέρη αυτά οδηγεί σε μείωση της ανεργίας και στην αύξηση των απολαβών των εργαζομένων στο κλάδο. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην Ελλάδα ένας στους πέντε εργαζομένους σχετίζεται με τον τουριστικό κλάδο, ενώ υπάρχουν και νησιωτικές περιοχές όπου ο βαθμός εξάρτησης είναι σημαντικά υψηλότερος. Τρίτον, η δημιουργία νέων μεταφορικών μέσων, θα διευκολύνει την πρόσβαση των κατοίκων σε κοινωνικές δομές (πχ υγείας) που θα βελτιώσουν με τη σειρά τους την ποιότητα ζωής. Τέταρτον, η χρήση υδροπλάνων, δίνει τη δυνατότητα στην ακαδημαϊκή κοινότητα να χαρτογραφήσει και να μελετήσει μέχρι χθες δυσπρόσιτες περιοχές. Όπως στην πλειονότητα των θεμάτων, η ανάπτυξη και λειτουργία υδατοδρομίων παρουσιάζει σημαντικά έχει πολλούς υποστηρικτές αλλά και ανθρώπους που αντιτίθενται. Ένθερμος υποστηρικτής της εναλλακτικής αυτής μορφής μετακίνησης είναι μεταξύ άλλων και ο κος Φανουράκης, ιδιοκτήτης της εταιρίας FANOURAKIS AVIATION SERVICES Α.Ε, και ο οποίος αναλύει στην εργασία τις προκλήσεις που έχει να αντιμετωπίσει ένας δυνητικός επενδυτής, τις δυνατότητες και τις ευκαιρίες που έχει η χρήση υδροπλάνων, και πως εν τέλει θα μπορούσε να επωφεληθεί η ελληνική οικονομία. Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν και αυτοί που διάκεινται αρνητικά, και οι οποίο θεωρούν ότι το οικολογικό αποτύπωμα αυτών των μορφών μεταφοράς είναι επιβαρυντικό για την κοινωνία.