Quality of government and europeanization of cohesion policy: a comparative study of institutional performance in two EU regions

Abstract

Whilst most of the quantitative literature on the impact of Europeanization on member states has focused on national differences, little research has been made on subnational variation. However, academic debate indicates that regional institutional specificities, as well as regional and local institutional capacity for coalition building, have been identified as key factors in the process of adaptation to the system of European multi-level governance. Using the new institutionalist approach as a framework, the thesis suggests that the capacity of regional governments to adapt to the process of Europeanization is determined by the pre-existing institutional features at the domestic level, which account for the substantial variation in terms of regional performance and regional institutional adjustment in general. The thesis adopts the Quality of Government theory as an innovative conceptual tool in order to elucidate the key indicators that are determinants for promoting (or inhibiting) domestic institutional and policy change. Providing a detailed analysis of the performance of the most prosperous regions of Greece and Portugal (Attica and Lisbon), the dissertation sheds light on important aspects of regional institutional structures that are critical intervening variables determining the institutional performance and adaptation to the environment of European Cohesion Policy.

Ενώ το μεγαλύτερο μέρος της βιβλιογραφίας σχετικά με τον αντίκτυπο του Εξευρωπαϊσμού στα κράτη μέλη έχει επικεντρωθεί στις εθνικές διαφορές, λίγη έρευνα έχει γίνει για την διακύμανση σε υπό-εθνικό επίπεδο. Ωστόσο, η ακαδημαϊκή συζήτηση δείχνει ότι οι περιφερειακές θεσμικές ιδιαιτερότητες, καθώς και η περιφερειακή και τοπική θεσμική ικανότητα για την δημιουργία συνασπισμών, έχουν αναγνωριστεί ως βασικοί παράγοντες στη διαδικασία προσαρμογής στο σύστημα της ευρωπαϊκής πολύ-επίπεδης διακυβέρνησης. Χρησιμοποιώντας τη νέο-θεσμική προσέγγιση ως πλαίσιο, η παρούσα διατριβή υιοθετεί το επιχείρημα ότι η ικανότητα των περιφερειακών κυβερνήσεων να προσαρμοστούν στη διαδικασία του Eξευρωπαϊσμού καθορίζεται από τα προϋπάρχοντα θεσμικά χαρακτηριστικά σε εγχώριο επίπεδο, τα οποία αιτιολογούν σημαντικές διακυμάνσεις όσον αφορά στις περιφερειακές επιδόσεις και στην περιφερειακή θεσμική προσαρμογή γενικά. Η διατριβή υιοθετεί τη θεωρία της Ποιότητας της Κυβέρνησης ως ένα καινοτόμο εννοιολογικό εργαλείο προκειμένου να δώσει έμφαση στους βασικούς εκείνους δείκτες που είναι καθοριστικοί παράγοντες για την προώθηση (ή την αναστολή) των εσωτερικών θεσμικών και πολιτικών αλλαγών. Παρέχοντας μία λεπτομερή ανάλυση των επιδόσεων των πιο ευημερούντων περιφερειών της Ελλάδας και της Πορτογαλίας, (Αττικής και Λισαβόνας) η διατριβή ρίχνει φως σε σημαντικές πτυχές των περιφερειακών θεσμικών δομών που αποτελούν κρίσιμους παράγοντες επιρροής της θεσμικής επίδοσης και προσαρμογής στο περιβάλλον της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Συνοχής.