Πλαίσια ψηφιακής επάρκειας: διερεύνηση και μέτρηση της ψηφιακής επάρκειας σε μαθητές ελληνικών σχολείων

Abstract

Η παρούσα διπλωματική εργασία εξετάζει ένα θέμα το οποίο χρήζει πολύ μεγάλης ερευνητικής σημασίας, την Ψηφιακή Επάρκεια. Η Ψηφιακή Επάρκεια συνδέει τις δεξιότητες, τις γνώσεις και τις συμπεριφορές όσον αφορά τη ψηφιακή τεχνολογία και είναι απαραίτητη για την επιβίωση του σύγχρονου ψηφιακού πολίτη μέσα στο συνεχώς διευρυνόμενο ψηφιακό περιβάλλον. Παράλληλα, η διπλωματική εργασία εξετάζει και μία άλλη έννοια, η οποία εμφανίστηκε πρόσφατα στη διεθνή βιβλιογραφία, την Ψηφιακή Νοημοσύνη. Η Ψηφιακή Νοημοσύνη έχει μεγάλη σημασία για όλους τους ανθρώπους, αλλά κυρίως για τις μικρές ηλικίες, διότι αποτελεί το υπόβαθρο που μπορεί να οδηγήσει σε υψηλά επίπεδα Ψηφιακής Επάρκειας. Στο ερευνητικό μέρος της διπλωματικής εργασίας πραγματοποιείται μία έρευνα σε σχολεία (Λύκεια) της Περιφερειακής Ενότητας Θεσσαλονίκης, κατά την οποία οι μαθητές υποβάλλονται σε τεστ αναφορικά με τα δύο βασικά συστατικά μέρη της Ψηφιακής Νοημοσύνης, την Υπολογιστική Σκέψη και τον Ψηφιακό τρόπο Χρήσης και Συμπεριφοράς. Κατά την επεξεργασία των αποτελεσμάτων της έρευνας, διερευνάται η επίδραση που έχουν σημαντικοί δημογραφικοί παράγοντες (όπως το φύλο, το μορφωτικό επίπεδο των γονέων, ο τόπος κατοικίας κτλ.), καθώς και παράγοντες χρήσης των ψηφιακών συσκευών στις επιδόσεις των μαθητών στην Ψηφιακή Νοημοσύνη. Το βασικό ερευνητικό συμπέρασμα της εργασίας είναι ότι οι επιδόσεις των μαθητών στις δύο προτεινόμενες συνιστώσες της Ψηφιακής Νοημοσύνης συσχετίζονται και αυτό υποδηλώνει ότι πιθανότατα αποτελούν τα βασικά συστατικά της Ψηφιακής Νοημοσύνης.