Πρώιμη εκπαιδευτική παρέμβαση με τη χρήση επαυξημένης πραγματικότητας και κοινωνικών ιστοριών σε παιδί προσχολικής ηλικίας με νοητική αναπηρία- συνεργασία σχολείου και οικογένειας

Abstract

Στην εν λόγω διπλωματική εργασία διερευνάται η επίδραση των Κοινωνικών Ιστοριών υποστηριζόμενων από τεχνολογία Επαυξημένης Πραγματικότητας στην καλλιέργεια κοινωνικών δεξιοτήτων σε παιδιά με νοητική αναπηρία. Επιπροσθέτως, διερευνάται ο ενδεχόμενος ενισχυτικός ρόλος της συμμετοχής των γονέων σε όλο αυτό το εγχείρημα. Πρόκειται για μια Μελέτη Περίπτωσης η οποία αφορά σε μία πρώιμη Εκπαιδευτική Παρέμβαση ενός παιδιού προσχολικής εκπαίδευσης με νοητική αναπηρία, μη εκτιμώμενη. Για την πρώιμη αυτή εξατομικευμένη Παρέμβαση, δημιουργείται και χρησιμοποιείται ένα πρωτότυπο εκπαιδευτικό υλικό, βασισμένο πάνω στις ανάγκες, και δυνατότητες του παιδιού. Πιο συγκεκριμένα, κατασκευάζονται δύο βιβλία Επαυξημένης Πραγματικότητας που στηρίζονται σε πρωτότυπες Κοινωνικές Ιστορίες, οι οποίες δημιουργήθηκαν για να καλύψουν τα κοινωνικά ελλείμματα που παρουσιάζει το συμμετέχων στην έρευνα νήπιο. Οι δύο αυτές Κοινωνικές Ιστορίες αφορούν και σε δύο διακριτές συμπεριφορές στόχους, οι οποίες ορίστηκαν κατά την έναρξη της πρώιμης αυτής εξατομικευμένης Παρέμβασης. Η πρώτη συμπεριφορά στόχος αφορά στην άρτια συμμετοχή σε ομαδικό παιχνίδι και η δεύτερη στη διαχείριση θυμού και στον αυτοέλεγχο. Επιπλέον, για την κατασκευή αυτών των βιβλίων Επαυξημένης Πραγματικότητας τα κύρια εργαλεία , τα οποία χρησιμοποιούνται, είναι το λογισμικό πρόγραμμα Επαυξημένης Πραγματικότητας “Zappar”, το πρόγραμμα κατασκευής τρισδιάστατων κινούμενων σχεδίων “Muvizu”και το “online” πρόγραμμα “Voki” με ψηφιακούς ήρωες που μιλάνε (Avatars). Ο σκοπός αυτής της πειραματικής πρώιμης Παρέμβασης, που είναι ο έλεγχος της επίδρασης των Κοινωνικών Ιστοριών προβαλλόμενων με Επαυξημένη Πραγματικότητα στην ανάπτυξη κοινωνικών δεξιοτήτων του νηπίου καταφαίνεται να πραγματώνεται, αφού μέσα από την ανάλυση των δεδομένων διαπιστώνεται αύξηση της εμφάνισης των συμπεριφορών στόχων που αφορούν τις κοινωνικές δεξιότητες. Επίσης αναδεικνύεται και ο θετικός αντίκτυπος της συνεργασίας σχολείου-οικογένειας.