Η χρήση της ψηφιακής αφήγησης (digital storytelling) στην παραγωγή λόγου κατά τη διδασκαλία της ελληνικής ως δεύτερης - ξένης γλώσσας.

Abstract

Η παρούσα διπλωματική εργασία αφορά την αξιοποίηση της ψηφιακής αφήγησης κατά τη διδασκαλία της ελληνικής ως β΄ ξένης γλώσσας σε αλλόγλωσσους και δίγλωσσους μαθητές της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Η ένταξη των ΤΠΕ στην εκπαίδευση αποτελεί μία από τις εκπαιδευτικές προτεραιότητες της εποχής. Στο πλαίσιο αυτό στόχος είναι να διερευνηθεί αν η ψηφιακή αφήγηση, αξιοποιώντας τα πολυμέσα, καθίσταται δυνατή ώστε να προωθήσει την εμπλοκή των μαθητών στην εκπαιδευτική διαδικασία καλλιεργώντας την ίδια στιγμή γραμματισμούς του 21ου αιώνα. Σε ένα δεύτερο επίπεδο, η έρευνα επιδιώκει να διερευνήσει κατά πόσο η ψηφιακή αφήγηση μέσω της δυνατότητας αναθεωρήσεων αλλά και με την καθοδήγηση μιας κλίμακας διαβαθμισμένων κριτηρίων μπορεί να βελτιώσει το γραπτό λόγο των μαθητών. Για τη διερεύνηση των παραπάνω ερωτημάτων επιλέχθηκε η ποιοτική προσέγγιση και επιλέχθηκε ως ερευνητική μέθοδος η μελέτη περίπτωσης. Για τη συλλογή των δεδομένων χρησιμοποιήθηκαν τρεις ερευνητικές πρακτικές, η παρατήρηση, οι ημι-δομημένες συνεντεύξεις εκπαιδευτικών καθώς και η αξιοποίηση μίας ρούμπρικας κατάλληλα σχεδιασμένης για το συγκεκριμένο δείγμα και τη συγκεκριμένη δραστηριότητα. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα που προέκυψαν, η ψηφιακή αφήγηση μπορεί να συμβάλλει θετικά στην παραγωγή του γραπτού λόγου και να εντείνει την ενεργό συμμετοχή των μαθητών μετατρέποντας τους τελευταίους σε πρωταγωνιστές της διδακτικής πράξης. Επιπρόσθετα η οργάνωση και η συλλογή του απαραίτητου υλικού για την υποστήριξη της ιστορίας επέδρασε θετικά στην αλληλεπίδραση μεταξύ των μαθητών ενισχύοντας ταυτόχρονα την καλλιέργεια πολλαπλών γραμματισμών. Συμπερασματικά η ψηφιακή αφήγηση αποτελεί μία αποτελεσματική εκπαιδευτική πρακτική για τη διδασκαλία της ελληνικής ως Γ2 αλλά και ένα χρήσιμο εργαλείο για την γενικότερη εκπαιδευτική κοινότητα όλων των βαθμίδων και των σχολικών τύπων .