Η επίδραση της αυτόνομης κίνησης στα ψυχοκοινωνικά χαρακτηριστικά των ατόμων με οπτική αναπηρία

Abstract

Η παρούσα ερευνητική εργασία έχει ως σκοπό τη διερεύνηση της αυτόνομης κίνησης και της επίδρασής της στα ψυχοκοινωνικά χαρακτηριστικά ατόμων με οπτική αναπηρία. Οι συμμετέχοντες στην έρευνα ήταν 101 άτομα με οπτική αναπηρία, (72 άτομα με νομική τύφλωση και 29 άτομα με μερική όραση), ηλικίας 18 έως 70 ετών με μέσο όρο ηλικίας τα 35.75 έτη. Τα εργαλεία που χρησιμοποιήθηκαν για την παρούσα έρευνα ήταν ένα αυτοσχέδιο ερωτηματολόγιο αυτο-αναφοράς για την Αυτόνομη Κίνηση, η κλίμακα Rosenberg Self-Esteem Scale για την αυτοεκτίμηση και η Rotter's Locus of Control Scale για το κέντρο ελέγχου. Από τα αποτελέσματα φάνηκε ότι υπήρχε στατιστικά σημαντική διαφορά στην αυτοεκτίμηση ανάλογα την αυτόνομη κίνηση, την κατάσταση όρασης, την πρόσφατη απώλεια της όρασης, την αθλητική ιδιότητα και τη σωματική άσκηση και στο κέντρο ελέγχου ανάλογα την αυτόνομη κίνηση, την κατάσταση όρασης, την εκπαίδευση κινητικότητας και προσανατολισμού, την αθλητική ιδιότητα και τη σωματική άσκηση. Τα άτομα με οπτική αναπηρία που κινούνται αυτόνομα, τα άτομα με νομική τύφλωση, οι αθλητές και αυτοί κάνουν σωματική άσκηση συστηματικά παρουσίασαν μεγαλύτερη αυτοεκτίμηση και χαμηλότερες τιμές στο κέντρο ελέγχου, σε σχέση με τα άτομα που δεν κινούνται αυτόνομα, τα άτομα με μερική τύφλωση, τους μη αθλητές και τα άτομα που ασκούνται ευκαιριακά, αντίστοιχα. Σημαντικοί δείκτες πρόβλεψης της αυτοεκτίμησης ήταν η αυτόνομη κίνηση, η χρονική στιγμή εμφάνισης της οπτικής αναπηρίας, η κατάσταση όρασης και η συχνότητα σωματικής άσκησης. Σημαντικοί δείκτες πρόβλεψης του κέντρου ελέγχου ήταν η αυτόνομη κίνηση, η κατάσταση όρασης και η συχνότητα σωματικής άσκησης. Τα ευρήματα της έρευνας θα ήταν δυνατόν να αξιοποιηθούν σε πρακτικό επίπεδο από τους επαγγελματίες που ασχολούνται με την αποκατάσταση ατόμων με οπτική αναπηρία για την κινητική και ψυχοκοινωνική ανάπτυξή τους.