Η βιωματική μάθηση ως μέθοδος εκπαίδευσης σε επαγγελματίες ανθρωπιστικών και κοινωνικών επιστημών μέσα από την παρεμβαίνουσα μη κατευθυντικότητα (Non Directivité Intervenante) του Michel Lobrot

Abstract

Η παρούσα διπλωματική εργασία διαπραγματεύεται το θέμα της βιωματικής μάθησης ως μέθοδο εκπαίδευσης σε επαγγελματίες ανθρωπιστικών και κοινωνικών επιστημών μέσα από την Παρεμβαίνουσα Μη Κατευθυντικότητα του Γάλλου καθηγητή Michel Lobrot. Το πρόγραμμα που διερευνάται συνολικά διήρκησε τέσσερα χρόνια με έναρξη το 2014 και λήξη το 2018. Την επιστημονική ευθύνη του προγράμματος είχε ο Κώστας Μπακιρτζής, κλινικός κοινωνικός ψυχολόγος, ψυχοπαιδαγωγός και πρώην αναπληρωτής καθηγητής της Παιδαγωγικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης σε συνεργασία με τον Στέλιο Γκιουζέπα κλινικό κοινωνικό ψυχολόγο και επιστημονικά υπεύθυνο του προγράμματος εναλλακτικής θεραπείας εξαρτημένων ατόμων «ΑΡΓΩ». Οι συμμετέχοντες εκπαιδεύτηκαν σύμφωνα με τις αρχές της Παρεμβαίνουσας Μη Κατευθυντικότητας και ολοκληρώνοντάς την παρακολούθηση είχαν τη δυνατότητα να εργαστούν ως ψυχοθεραπευτές τόσο σε ατομικό όσο και ομαδικό επίπεδο. Σκοπός της παρούσας έρευνας είναι η διερεύνηση του βαθμού επίδρασης του προγράμματος στην προσωπική, κοινωνική και επαγγελματική ζωή των συμμετεχόντων. Συγκεκριμένα διερευνώνται τα κίνητρα, τα εμπόδια ενός ενήλικα εκπαιδευόμενου, οι προσδοκίες που είχαν από το πρόγραμμα πριν την παρακολούθησή του καθώς και τα οφέλη που αποκόμισαν. Ταυτόχρονα, οι ίδιοι αξιολογούν το περιεχόμενο και τη μεθοδολογία του προγράμματος. Για την υλοποίηση χρησιμοποιήθηκε η ποιοτική έρευνα μέσα από τη διαδικασία της συνέντευξης. Στο δείγμα συμμετείχαν επτά άτομα που παρακολούθησαν το πρόγραμμα, εκ των οποίων οι δύο ήταν άνδρες και οι πέντε γυναίκες. Συμπερασματικά, από την έρευνα προκύπτει πως η επίδραση που είχε το πρόγραμμα σε όλα τα επίπεδα της ζωής των εκπαιδευόμενων ήταν σημαντική. Επιπρόσθετα γίνεται ιδιαίτερη αναφορά στο βιωματικό τρόπο εκπαίδευσης αλλά και στη μέθοδο που δεν επέβαλε αλλά πρότεινε, δίνοντας χώρο ελευθερίας ύπαρξης και έκφρασης στους συμμετέχοντες. Από την παρούσα έρευνα αναδεικνύεται η ανάγκη περαιτέρω διερεύνησης της Παρεμβαίνουσας Μη Κατευθυντικότητας ως μέθοδο βιωματικής μάθησης. Η συγκεκριμένη προσέγγιση αν και είναι μια σχετικά πρόσφατη ψυχοπαιδαγωγική μέθοδος, βασίζεται σε πλούσιο θεωρητικό υπόβαθρο και κρίνεται σημαντική η περαιτέρω διερεύνησή της με σκοπό την ολόπλευρη και βαθύτερη κατανόηση της.